بازی پاییز و رنگ ها در حیران، حکایت دیگری دارد. اگر گذارتان به زیباترین جاده شمال غرب کشور بیفتد، می توانید ببینید که گردنه حیران با طبیعت وحشی و دلپذیرش یکی از زیباترین منظره های سال خود را دارد.
گردنه حیران را اگر ندیده باشید، پرونده ایران گردی تان ناقص می ماند. این گردنه که در بیشتر اوقات زیر پوششی از مه قرار دارد، کوهپایه‌هایی پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی را برایتان به نمایش می گذارد.
این گردنه در مسیر راه ارتباطی آستارا - اردبیل قرار گرفته‌است و به همراه روستای ونه‌بین، حاجی امیر بالا و حاجی امیر پایین از مناطق حفاظتی سیاسی و جغرافیایی استان گیلان به حساب می آید.
جاده گردنه حیران از یک طرف مشرف به کوه‌هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه‌است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن آستاراچای عبور میکند این رود تعیین کننده مرز استان گیلان ایران و جمهوری آذربایجان است.
بد نیست بدانید، ارتفاع بلندترین نقطه آن از سطح آب های آزاد تنها حدود 1500 متر است؛ در واقع علت اصلی مه تقریباً دائمی گردنهء حیران رطوبت دریای خزر است، نه ارتفاع زیاد این گردنه.
در آستارا هم روستایی ییلاقی و زیبا به نام حیران وجود دارد که در فاصله 30 کلیومتری آستارا قرار گرفته. حیران از سه روستای حیران سفلی،حیران وسطی و حیران علیا تشکیل شده است و برای دیدن آن باید به غربی ترین نقطه آستارا و مرز استان اردبیل سفر کنید.
