توریست های بسیاری در سفرهای خود پس از بازدید از یک مکان زیبا و دیدنی به خانه خود باز می گردند و شاید دیگر تا مدت ها به مکان جدیدی سفر نکنند و پیش خود بگویند که در آینده فرصت این کار را پیدا خواهند کرد. اما موردی که این افراد فراموش می کنند این است که بسیاری از این مکان ها در آینده نه چندان دور نابود خواهند شد.
این که یک نقطه توریستی در 50 یا 100 آینده چه تغییری می کند و آیا اصلا تا آن زمان باقی خواهد ماند مشخص نیست، اما بازدید از آن ها هنوز ممکن است پس بهتر است که در صورت داشتن توان مالی وسایل سفر خود را برای مسافرت به این مکان ها آماده کنید.
خیابان سبز کوچک، لندن
واقع در یکی از نقاط داخلی شهر لندن، این خیابان یکی از آخرین کوچه های مربوط به قرن 18 جورجینی است. در دو طرف این محل می توانید خانه هایی سنگی 2 طبقه را مشاهده کنید که زمان قدیمی این کوچه را کاملا مشخص می کنند.
این خیابان که تنها 2.5 متر عرض دارد در طول زمان توانسته از وادث مختلفی از جمله جنگ جهانی در امان بماند. اما به نظر می رسد که گسترش مدرن شهرها دشمنی قوی تر است.
آبشارهای ویکتوریا
با اینکه خود این آبشار که در انتهای رودخانه زام بزی تا زمان زیادی در خطر نیست اما بخش بزرگ حوظی این رودخانه که در میان است در خط خشک شدن است.
این قسمت یک محل محبوب برای قایق بازانی است که علاقه دارند تا در این قسمت پر تلاتم به مسابقه بپردازند اما به دلیل برنامه افتتاح یک سد در قسمت بالاتر این رودخانه احتمال خشک شدن آن وجود دارد.
این سد که یک برنامه مشترک میان زیمباوه و زامبیا است نزدیک به 10 سال پیش طراحی شده اما اخیرا به دلیل نگرانی در مورد رودخانه به حالت تعلق درآمده است. در صورتی که این دو کشور تصمیم بگیرند تا ساخت این سد را به پایان برسانند این محل زیبا نیز از بین خواهد رفت.
تاج محل
ساخت معروف ترین بنای سنگی سفید هند در سال 1632 آغاز شد و 21 سال زمان برد. مسئولان بخش توریستی در نظر دارند تا ورود به این محل را تا 5 سال آینده ممنوع کنند.
آن ها گفته اند که جمعیت زیاد توریست ها در طول چندین سال به این بنای قرن 17 آسیب زده است و بخش های از ساختمان دچار آسیب شده است. همچنین آلودگی بیش از حد هوای شهری باعث شده تا رنگ سفید آن دچار آلودگی و لکه های زرد شود. در صورتی که برنامه تعطیلی این بنا به اجرا در آید، بازدید کنندگان باید از یک فاصله 44 متری به تماشای این محل بپردازند.
دریای مرده
این دریاچه با ارتفاع منفی 427 متر پایین ترین نقطه خشکی از سطح دریا است و آب آن 10 برابر آب دریا شور است. در چهل سال گذشته، شورترین آب کره زمین به میزان یک سوم کمتر شده است.
رستوران هایی که پیشتر در کنار سط آب قرار داشتند امروزه چند کیلومتر تا آب فاصله دارند. دانشمندان پیش بینی کرده اند که دریای مرده در 50 سال آینده به صورت کامل ناپدید خواهد شد.
ونیز در ایتالیا
شهر ونیز یکی از مشهورترین شهرهای توریستی جهان محسوب می شود. این شهر که بر سطح آب ساخته شده در سال های اخیر تعداد بسیار زیادی توریست خارجی جذب کرده است. این شهر در حال غرق شدن است، گفته شده که ونیز در صد سال گذشته به میزان 9 اینچ پایین رفته است. رقمی که برای یک شهر بسیار زیاد است.
این شهر در سال 2007 بیش از 21 میلیون نفر توریست جذب کرد. جمعیتی که 40 برابر جمعیت اصلی خود شهر است و به علت وزن بالا می تواند در غرق شدن شهر اثر گذار باشد.
پارک طبیعت مونتانا
این منطقه طبیعی حفاظت شده در مرز آمریکا و کانادا قرار دارد و یکی از زیباترین مناطق طبیعی آن نواحی محسوب می شود. این پارک بسیار وسیع شامل 712 دریاچه، 200 آبشار و صدها نوع گونه حیوان مختلف است.
نکته خاص این پارک ها محیط سردسیر آن ها است که آب و هوای بسیار خاصی به این مناطق بخشیده است. دانشمندان پیش بینی کرده اند که به دلیل گرمایش جهانی این مناطق تا سال 2030 ویژگی اصلی خود را از دست خواهند داد.
دیوارهٔ بزرگ مرجانی
این دیواره مرجانی که در شرق استرالیا قرار گرفته است بزگ ترین مجموعه صخره های مرجانی در جهان است. وسعت این شاهکار طبیعت بیش از 2600 کیلومتر است. طبق تحقیقات انجام شده گفته شده که این دیواره عظیم در صد سال آینده به صورت کامل ناپدید خواهد شد.
علاوه بر این موضوع پیش بینی شده که تا سال 2030 نزدیک به 60 درصد از صخره های مرجانی جهان از بین خواهند رفت.
جزایر گالاپاگوس
جزایر گالاپاگوس که در 926 کیلومتری اکوادور قرار دارند یکی از خاص ترین سیستم های طبیعی محسوب می شوند.نزدیک به 9000 گونه جانوری مختلف در این جزایر زندگی می کنند. موجوداتی که در هیچ نقطه دیگری یافت نمی شوند.
از سال 2008، میزان توریست های این جزایر نزدیک به 12 درصد در هر سال افزایش یافته است. رستوران ها و هتل های زیادی در بسیاری از جزایر ساخته شده است و وسایل نقلیه موتوری باعث شده تا آرامش این مناطق بر هم خورد. با بیش از 100 هزار توریست در هر سال دولت های مسئول در اسل های آینده مطمینا نسبت به بازدید از این مناطق سخت گیرتر خواهند شد.
