این میدان در زمان ناصرالدین شاه توسط محمدخان سپهسالار توسعه یافت و دیواری با طاقنماهای آجری بر گرد آن کشیدند. در این میدان که آن روزها مساحتی حدود شانزده هکتار داشت، همه روزه تمرین و آموزش نظامی انجام می گرفت. بعد ها و با توسعه نیروی نظامی، این میدان به مرکز تشکیلات قزاق خانه تبدیل شد و ساختمان های بزرگ و متعددی به شیوه روسی در محوطه آن ساخته شد.

میدان مشق در دوره فتحعلی شاه قاجار بنیاد گذاشته شد. این میدان در ناصرالدین شاه توسط محمدخان سپهسالار توسعه یافت و دیواری با طاقنماهای آجری بر گرد آن کشیدند. در این میدان که آن روزها مساحتی حدود شانزده هکتار داشت، همه روزه تمرین و آموزش نظامی انجام می گرفت.

بعدها و با توسعه نیروی نظامی، این میدان به مرکز تشکیلات قزاق خانه تبدیل شد و ساختمان های بزرگ و متعددی به شیوه روسی در محوطه آن ساخته شد. اما در سال 1301 بلدیه این میدان را به باغ و پارکی بزرگ تبدیل کرد و میدان مشق از آن پس "باغ ملی" نام گرفت. اگرچه این روزها تشکیلات وزارت خارجه در ساختمان های اطراف این میدان جای گرفته اند، اما این میدان هنوز با نام میدان مشق یا باغ ملی شناخته می شود.

ساختمان‌ها و بناهای این میدان به مانند بیشتر ساختمان‌های هم‌دوره خود از سبک ویژه‌ای پیروی می‌کردند. این سبك در معماری ایران كه آمیزه‌ای از معماری دوران‌های گوناگون تاریخی ایران و سبک‌های اروپایی است‌، در هر بنایی به شیوه‌ای بکار گرفته شده است.

قدیمی‌ترین ساختمان این مجموعه عمارت قزاقخانه است که در سال 1280 هجری قمری و در زمان ناصرالدین شاه پی ریزی شده و جدیدترین آن كتابخانه و موزه ملی ملک است كه بنای آن برگرفته از معماری سنتی ایران است و در سال 1375 خورشیدی ساخته شده است.

بنای سردر باغ ملی‌، آمیزه‌ای از سبک‎های ایرانی و اروپایی است که به ویژه در كاشی‌كاری و كلاه‎فرنگی اعمال شده و بر پایه معماری روز خود الگوبرداری شده است. این بنا دارای دو نمای مختلف بیرونی و درونی است‌. نمای بیرونی از هشت ستون آجری به صورت جفت تشكیل شده است. پهنای دروازه باغ ملی از شرق به غرب كم‌تر از 27 متر است‌.

این پهنا در گذشته به خاطر وجود دو اتاق بازرسی یا نگهبانی واقع در سمت شرق و قسمت غربی بنا، بیش‌تر هم بوده است که بعدها اتاق غربی بخشی از بنای شركت نفت ایران و انگلیس و اتاق شرقی به بنای اداره پست تهران واگذار شد و پس از چندی هم تخریب شد. ستون‌های نمای درونی متفاوت از نمای بیرونی است. از طرح‌های نمای درونی می‌توان صحنه تسخیر تهران در كودتای 1299 و دروازه و برج و باروهای تهران (احتمالاً دروازه قزوین‌) را نام برد.

سردر باغ ملی گذشته از نقاره‌زنی‌، دیده‌بانی و دروازه تردد نظامی‌، در واقع در جایگاه یادبود فتح تهران در كودتای سوم اسفند 1299 خ. توسط رضاخان بود كه در كاشی‌كاری بدنه سردر آشکارا دیده می‌شود.

در هر ساختمان این میدان شیوه‌ای ویژه اجرا شده‌ است. در ساختمان موزه ایران باستان (1316-1312 خورشیدی) با الگو از تاق کسری و ایوان مداین‌ از سبک معماری ساسانی بهره‌ گرفته شده.

در بنای کاخ شهربانی 1314-1311 خ.، به سبك معماری هخامنشی‌، بنای كاخ وزارت امور خارجه (1316-1312)، به سبك هخامنشی و به تقلید از کعبه زرتشت در نقش رستم و ساختمان ثبت اسناد و املاک (1314-1313)، با آمیزه‌ای از سبك معماری هخامنشی‌، ساسانی‌، اسلامی و اروپایی انجام شده كه به روشنی قابل تشخیص است‌.

بهره‌گیری از سبک‌های معماری ایران باستان با سازه و کارکرد امروزی از ویژگی‌های آشکار آن دوره به شمار می‌رود.