شهرنوش آباد پایتخت انوشیروان پادشاه ساسانی است که در شمال شهر کاشان و در غرب شهر آران و بیدگل و در 10 کیلومتری کاشان قرار دارد. این شهر در زیر بافت قدیم شهر شکل گرفته و تا سطح کنونی شهر هم گسترده شده‌است.

کشف این سازه‌ها به صورت اتفاقی و توسط فری که قصد حفر چاه در منزل خود داشت صورت گرفته و برای ورود به آن، به دلیل پیدا نشدن ورودی اصلی از آب انباری که مجاور این شهر زیر زمینی است استفاده می‌شود.

این معماری دست کم در شهرنوش آباد با واژه «اویی» نامیده می‌شود. غیر از ورودی اصلی ارتفاع تمام قسمت های اویی به قد طبیعی یک انسان و بین 170 تا 180سانتیمتر است. این مجموعه 1500سال قدمت دارد. این شهر زیرزمینی از دوره ساسانی تا اسلامی مورد استفاده بوده است.بر سطح دیوارها و در فواصل اندک، جای پیه‌سوز به چشم می‌خورد. در بعضی قسمت ها نیز درون دیوار، سکوهای کوتاهی جهت نشستن ایجاد شده‌است که در بعضی از اتاق ها تبدیل به طاقچه جهت قرار دادن اشیاء می‌شود.

آنچه به نام شهر زیرزمینی (اویی) معروف است در واقع ساختارهای متراکم، پیچیده و گسترده‌ای چون دالان های باریک تودرتو و اتاقهایی با ابعاد کوچک است. وسعت این شهر به دلیل ارتباط میان محلات و حفاظت از جان و مال مردم در مواقع ناامنی زیاد بوده و در دو سطح افقی و عمودی گسترش یافته‌است. سیستم تهویه شهر زیر زمینی نوش آباد از طریق کانال هایی بوده که در طبقه اول و به سطح زمین ایجاد شده‌است. چاه‌های مرتبط طبقات، علاوه بر عملکرد عبور و مرور، باعث جریان یافتن هوا در طبقات پایین می‌شده‌است. این عمل در مورد چاه های قنات نیز مصداق دارد.