دویست هزار سال همبودی انسان و حیوان نشان از حضور انسان زیست محیطی در ایران باستان دارد. انسانی که تلاش میکند، دخالتی در امر حذف و تعدیل محیط زیست نداشته باشد. نه جانوری حذف می‌شود و نه غذایی کمیاب؛ همه چیز در صلحی پایدار، روی چرخه زیست محیطی خودش قرار گرفته است. نمایشگاه موزه ملی، سندی بر این گفتار است که انسان باستان تا 100 سال گذشته درکی به مراتب بهتر از انسان امروز از محیط زیست داشته است.
این نمایشگاه با مجموعه ای غنی شامل سنگواره حیوانات منقرض شده ای مانند خرس غار و کفتار خالدار، ابزارهای سنگی مربوط به شکار یا سلاخی، ظروف و اشیاء منقوش و پیکرک های جانوری از دوره های مختلف تاریخی، همچنین مهر، سکه، گل نبشته و متون کهن، نقاشی مینیاتور و ... از دیر باز تا سده های متاخر بود که از 8شهریور ماه تا 8مهر ماه 1393 در موزه ملی برگزار شد تا هم شناختی صحیح ایجاد کند و هم تاثیری ماندگار در ذهن مخاطبان بگذارد و بهانه ای باشد برای ایجاد بستری مناسب برای حفظ و پاسداشت میراث طبیعی و تنوع زیستی کشور و پیشینه کهن آن.
