یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران "مُروار بافی" نام دارد. در این هنر – صنعت به كمك تَركه های باریك مُروار، مصنوعاتی مانند سبد، جای میوه، میز، كلاهك آباژور، حباب چراغ و ... تهیه می نمایند.
مروار یک نوع چوب ترکه ای اسـت که از اطراف تهران، کرج، سولقان، بهارِ همدان، ملایر و مراغه تهیـه می شود. مرواربافان پس از تهیهٔ ترکه از مناطق فوق آن را انبار نموده و به تدریج پس از گرفتن زوائد آن، ترکه ها را از طول به سه یا چهار قسمت تقسیم نموده و آنها را در پاتیل های مخصوصی با آب می جوشانند و لایۀ رویی آن را می گیرند و پس از خشک شدن جهت بافتن از آنها استفاده می کنند.
مروار دارای ویژگیهای خاص خود می باشد، رنگ آن زرد است و وقتی روغن جلا می خورد به رنگ طلایی در می آید. لازم به توضیح است که نوع نامرغوب آن بیشتر به رنگ سیاه و سبز می باشد. پس از بافتن مروار باید آنرا نزدیک به ۴۸ ساعت در معرض آفتاب بگذارند و این کار بدین جهت انجام می گیرد که بر اثر تابش نور آفتاب به ترکه های مروار، رنگ آنها روشن تر شده و به رنگ طلایی در می آید.
مُروار بافی در استانهای گیلان، مازندران، همدان، خوزستان و ... رایج است. روش نگهداری آن حفاظت ازحرارت و آتش، اشعۀ مستقیم و مداوم خورشید، اشیای نوک تیز و بُرّنده می باشد و با آب ولرم و شوینده های معمولی قابل شستن می باشد.
