یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران"مجسمه های مومی" نام دارد. این هنر سنتی و زیبا، تركیبی از چند هنر دیگر از جمله: پیكره سازی، لباس محلی، پاپیه ماشه، نقاشی و ... می باشد. برای ساخت عروسك ابتدا نمونه گِلی عروسك تهیه شده و سپس، بعد از قالب گیری با گچ، ظرف حاوی موم، پارافین، كارنئوپ یا اوپه به اضافه رنگ مورد نظر (كه معمولاً چند قطره قهوه ای می باشد ) را داغ نموده و موم داغ شده را درون قالب می ریزند.
پس از سرد شدن، حفره های ریزی به وسیلهً سوزن در محل كاشت مو ایجاد نموده و دسته های كوچك مو را به وسیله چسب چوب در سوراخ ها قرار می دهند، آنگاه هنرمند نقاش، چشم ها، لب ها و ... را نقاشی می نماید. بدن عروسك را معمولاً با روش پاپیه ماشه تهیه می نمایند.
سپس لباس مورد نظر را بر حسب فرم و حالت نشستن عروسك نصب می نمایند. در موزه هنرمندان معاصر صنایع دستی و موزه مردم شناسی، نمونه هایی از این عروسك ها كه نمایانگر اقوام مختلف ایرانی با پوشش مخصوص آن ها موجود می باشد. روش نگهداری آن حفاظت حرارت و آتش، اشعۀ مستقیم و مداوم خورشید و اشیای نوک تیز و بُرّنده می باشد.
