نام زعفران از كجا آمده است؟

واژه زعفران از طریق زبان عربى به زبان هاى دیگر راه یافته و اصل ریشه آن نامعلوم است. ریشه واژه زعفران به پارسى باستان برمى گردد و در شاهنامه نیز با تلفظ زعفران آمده است. گیاه زعفران بومى ایرانى و هند است. واژه فارسى براى گیاه زعفران كركم (kurkum)  تلفظ مى شد.

نثار زعفران همراه زر در روزگاران كهن:

ایرانیان از روزگاران كهن به زر و زعفران علاقه و توجهى زیاد داشته اند به طورى كه در جشن ها و سرورها زعفران را نثار قدم ها مى كردند. در عصر هخامنشیان نیز زعفران براى تزئین گرده هاى نان و معطر كردن خوراك ها به كار مى رفته است. در عصر ساسانیان كاشت زعفران در قم نیز رایج شد و مرغوبیت محصول آنها شهرت یافت، در همان روزگار زعفران در پرداخت كاغذ هاى گران قیمت كاربرد پیدا كرد.

پرنسس زعفران را بیشتر بشناسیم!

زعفران گیاهى است از خانواده زنبقیان كه درخاك كویر به عمل مى آید و به طلاى سرخ و یا طلاى كویر شهرت یافته است. گیاه رعفران كوچك به ارتفاع ١٠ تا ٣٠ سانتى متر است و زعفران گیاهى است چند ساله كه داراى پیاز است و این پیاز غلاف قهوه اى رنگى دارد كه از وسط پیاز و یا قاعده ساقه، تعدادى برگ باریك و دراز خارج مى شوند. گیاه زعفران از وسط برگ ها، ساقه گلدار خارج شده كه به یك تا سه گل منتهى مى شود.

مشخصات گل زعفران:

گل زعفران داراى شش گلبرگ كه به رنگ گلى یا ارغوانى مى باشد. گل زعفران داراى سه پرچم و یك مادگى منتهى به كلاله سه شاخه به رنگ قرمز متمایل به نارنجى است. قسمت مورد استفاده گیاه زعفران، انتهاى خامه و كلاكه سه شاخه است كه به نام زعفران مشهور است و داراى بوى معطر با طعم كمى تلخ مى باشد.