رده: Dicotyledones

زیر رده: Dialypetales

راسته: Rosales

خانواده: Rosaceae

جنس: Rosa

گونه: canina

گونه ای نسترن، نسترن وحشی، نسترن کوهی. درختچه هایی با ارتفاع 1 تا 4 متر، Rosa.canina به صورت ایستاده یا خیزان- گسترده، با خارها و تیغ های خمیده و تقریباً یکجور، بسیار محکم و گزنده.

ساقه: تقریباً تنه مانند و متعدد با تیغ های محکم و به طور نامنظم پراکنده در تمام طول ساقه، با شاخه ها و شاخک های دارای تیغ های باریک سوزنی، شاخه های گل دهنده گاهی فاقد تیغ های سوزنی.

برگ: دارای 5 تا 7 برگچه به طول(45-)40-30 میلیمتر، تخم مرغی یا بیضی، به ندرت تخم مرغی وار، با انتهای تیز یا نوک دار، در قاعده کنجی یا مدور، دارای یک ردیف دندانه در حاشیه، بدون کرک یا کم و بیش کرک پوش و کرک دار، به رنگ سبز مات و غده پوش در سطح زیرین یا در هر دو سطح، دارای گوشوارک باریک.

گل: صورتی یا صورتی فام و یا متمایل به سفید، با قطری برابر با (4.5-)3.5 سانتی متر، منفرد یا مجتمع در گل آذین دیهیم، دمگل کمی طویل تر و یا هم قد با بخش زیرین کاسه، کاسه دارای 5 تقسیم یا بریدگی کامل، بدون کرک یا دارای غده های پایک دار، گاهی کرک دار؛ جام دارای 5 گلبرگ، کاسبرگ دارای تقسیمات شانه ای در حاشیه، خامه بدون کرک یا کرک دار، خامه های جانبی آزاد یا به صورت ستونک به هم پیوسته اند.

موسم گل: اردیبهشت و خرداد.

خواص درمانی: در قسمت گوشتدار میوه یا سینورودون موادی از جمله » اسید سیتریک، اسید مالیک، قند، تانن ویتامین.

در برخی از کشورها از میوه های نسترن کوهی مربا یا مارمالاد تهیه می کنند مواد موثره این گیاه سبب کاهش اسید اوریک و معالجه ناراحتیهای ناشی از نقرس می گردد. از این مواد همچنین برای مداوای تورم کلیه و مجاری ادراری استفاده می شود.

روغن دانه های نسترن کوهی در صنایع بهداشتی و آرایشی مورد استفاده فراوانی دارد.

صرف نظر از خصوصیات دارویی این گیاه جنبه های زینتی آن در فضای سبز (بخصوص در مناطقی که از نظر شرایط آب و هوایی و خاکی از وضعیت خوبی برخوردار نیستند) در خور توجه بوده و حتی در اغلب اوقات به عنوان پایه برای رزهای زینتی مورد استفاده قرار می گیرد.

این گیاه پراکنش زیادی در کشور دارد و حتی در بعضی نقاط به عنوان علف هرز در مزارع رشد می کند.