دور دنیا با یک کلیک، آرزویی بود که امروزه از مرحله آرزو به حقیقتی غیر قابل انکار مبدل شده است. امروزه با استفاده از سایت های کاخ موزه ها و اماکن باستانی جهان می توان به دنیایی اطلاعات متنی و تصویری از نمادهای تاریخ باستان دست یافت. برخی از پایگاه های دولتی در اینترنت ، امروزه سیستم های دوربین شهری خود را به سرزمین دیجیتال نیز پیوند داده اند.
با این دوربین ها می توانید شهرهای مختلف را به صورت زنده مشاهده کرده و حتی از آن ها عکس یادگاری بگیرید.خیلی از علاقمندان به بازدید از موزه های بزرگ جهان، از هرمیتاژ مسکو تا لوور پاریس،از سایت های اینترنتی آن ها برای مشاهده اطلاعات استفاده می کنند.حتی ، رزرو بلیط هواپیما ، هتل ، مسابقات بین المللی ورزشی و جشنواره های فرهنگی هنری جهانی ، امروز با رفتارهای سازمانی الکترونیکی همراه شده است.
گردشگری مجازی (e-tourism) مقوله جالب و واقعیتی غیر قابل انکار است که بیش از دو دهه از پدید آمدن آن نمی گذرد. واژه گردشگری الکترونیکی (E-Tourism) به معنای کاربرد کسب و کار الکترونیکی(E-Business) در مسافرت و گردشگری است و ۳ مجموعه متمایز مدیریت کسب و کار، نظام های اطلاعاتی و مدیریت و گردشگری را شامل می شود.
وقتی ما به شهروند الکترونیک (e-citizen) ، دولت الکترونیک (e-government ) ، تجارت الکترونیک (e-commerce) ، بانکداری الکترونیک(e-banking) ،آموزش الکترونیک (e-learning) در قالب جامعه اطلاعاتی معتقدیم،باید زمینه های گردشگری مجازی(e- tourism ) را نیز فراهم کنیم.
گردشگری مجازی،ابزاری است که توسط آن ، یک گردشگر بتواند در کم ترین زمان، با کم ترین امکانات و با کم ترین هزینه، و با کم ترین دانش، ظرفیت های گردشگری یک کشور را شناسایی و با یک برنامه هدفمند و طرح هدایت گر،از سوی دولت و آژانس ها و مراکز مربوطه، به مکانی خاص مسافرت کند.
فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) یکی از عناصر اساسی محیط بیرونی در صنعت گردشگری است که توسعه آن در سال های اخیر باعث نوآوری هایی در این صنعت شده است.كاربرد ICT در شبكه های داخلی صنایع گردشگری موجب افزایش كارایی و اثربخشی می شود و در بخش های مختلف شركت ها بكار می رود. ICT مهمترین ابزاری است كه می تواند یكپارچگی صنایع موجود گردشگری را تقویت و با ایجاد صرفه های مقیاس و افزایش كارایی و اثر بخشی،به توسعه آن كمك كند.
طراحی و استقرار یک طرح جامع ICT در گردشگری، یکی ازالزامات مهم در توسعه زیرساختهای گردشگری کشور با استفاده از فناوری اطلاعاتی روز است.
یکی از عالیترین زمینه های اطلاع رسانی توان گردشگری یک کشور، استفاده از سایت های اینترنتی است. وب سایت ها به دلیل ارزش اطلاع رسانی فوق العاده ای که در سرزمین دیجیتالی اینترنت با یک میلیارد کاربر با سواد دارند، فرصت خوبی برای معرفی چندزبانه و چند رسانه ای قابلیتهای گردشگری یک کشور است. در بین سایت های اطلاع رسانی مربوط به گردشگری یک کشور در وب، سایت های رسمی (دولتی) یک کشور، از اهمیت خاصی برخوردار است. سایت های رسمی، سخنگو های دیجیتالی یک کشور در اینترنت هستند و هر چقدر این پایگاه ها قوی تر و با به روزرسانی گسترده و چند زبانه همراه باشند، مخاطب پذیری آنها افزایش می یابد.
مسئله ای که امروزه،بسیاری از کشورهای طراز اول جهان و حتی کشورهای جنوب شرق آسیا، به آن اهتمام جدی ورزیده اند و کشورهایی مانند مالزی یا سنگاپور و یا حتی چین،از دهه نود میلادی تاکنون،با تبلیغات و بازاریابی دیجیتالی،ظرفیتهای خود را در سطح وسیعی و با حداکثر اثر بخشی اطلاع رسانی،به جهانیان ارائه کرده اند.
پس بر دولت و مجلس کشور است که با درک نیازهای گسترش گردشگری در سرزمین پر پتانسیلی مانند ایران، ICT را برای توسعه گردشگری بسیج کنند.دیروز 5 مهر که مصادف با روز جهانی گردشگری بود،بهانه خوبی برای تصمیم گیری و برنامه ریزی در این امر مهم است.
