پل دلیچای که سالیان طولانی راه ارتباطی تهران به شمال بوده، حالا سالیان سال است دارد رو به ویرانی می رود. این پل در فهرست آثار میراث فرهنگی ایران ثبت شده و با اینکه یک بار مرمت شده توانی برای مبارزه و ایستادگی در برابر رد شدن ماشین آلات راهداری ندارد.
پل فردوسی یا دلیچانی مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان دماوند، روستای دلیچانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۸۶۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل فردوسی دارای 5 دهانه است كه 3 دهانه آن به یك اندازه و دو دهانه جانبی آن كوچكتر است.
در قسمت فوقانی دهانه میانی یعنی قسمت شمال غربی و جنوب شرقی پل دو كتیبه وجود دارد كه نام پل، سال احداث و اداره طرق ناحیه 8، روی آنها مرقوم شده است. طول پل 45 متر و عرض آن حدود 4.5 متر است.مصالح اصلی پل از سنگ های تراش دار و ملات سیمان است.
