از نظر برخی افراد، سادگی تمام چیزی است كه یك بن‌سای به آن نیاز دارد. برای برخی دیگر، یك بن‌سای زیبا و چشم‌گیر، باید پیچیدگی‌هایی در شكل و فرم كاشت داشته باشد.
یك بن‌سای ساده كه در ظرفی با شكل و سایز متناسب با آن كاشته شده است، می‌تواند زیبا و نفیس باشد. انواع كاشت بن‌سای از قبیل كاشت صخره‌ای و گروهی، پیچیدگی‌های بیشتری دارد، اما در كل باید اصول كاشت بن‌سای را در این شیوه‌ها نیز رعایت كرد و نتیجه كار باید طبیعی به نظر برسد. در ادامه شیوه‌های متداول كاشت بن‌سای را بیشتر توضیح داده‌ایم:
كاشت صخره‌ای
ایده كاشت بن‌سای داخل یا بر روی صخره از خود طبیعت الهام گرفته شده است. در كاشت صخره‌ای، درختچه بن‌سای را میتوانید داخل یا روی صخره بكارید یا آن را تنها روی صخره قرار دهید، در حالی‌كه ریشه آن داخل خاك قرار گیرد. صخره‌ای كه برای كاشت بن‌سای استفاده می‌شود، باید تا حد زیادی سخت باشد. اگر صخره نرم باشد، در طولانی مدت با قرار گرفتن در مجاورت عناصر موجود در فضا فاسد می‌شود. همچنین صخره‌ای كه برای كاشت استفاده می‌شود باید حفره و شكاف‌هایی داشته باشد تا ریشه بن‌سای بتواند به‌راحتی در دل صخره رسوخ و رشد كند.
صخره‌های زین شکل (شبیه زین اسب) با حفره‌ها و شكاف‌هایی كه در آنها موجود است، نمونه‌های مناسبی برای كاشت صخره‌ای بن‌سای به شمار می آید. نكته مهم دیگری كه باید به آن توجه كنید، سیستم آب‌رسانی و مجاری عبور آب است كه باید به شكل مناسبی تعبیه شود، زیرا گیاه و ریشه آن زمانی به‌خوبی رشد می‌كنند كه آب به میزان كافی به تمام قسمت‌های صخره وارد شود و اگر آب پس از آبیاری بلافاصله از راهی خارج شود، نمی‌تواند رطوبت كافی به ریشه گیاه برساند و به رشد گیاه كمك كند. درختچه‌های كوچك با برگ‌های ریز، انواع مناسبی برای كاشت‌های صخره‌ای هستند.
كاشت گروهی
كاشت گروهی بن‌سای، ایده زیبایی برای ایجاد جلوه‌ای جنگل مانند به درختچه‌های كوچك و زیباست. برای این نوع كاشت باید از ظرفی كم‌عمق و عریض استفاده كنید.
درختچه‌هایی كه در این نوع كاشت استفاده می‌شوند، باید كنار هم قرار گیرند. بهتر است از یك نوع درختچه، اما با ارتفاع‌های متنوع استفاده كنید. تعداد درختچه‌هایی كه در كاشت گروهی بن‌سای كنار هم قرار می‌گیرند باید فرد باشد، نه به این دلیل كه ژاپنی‌ها اعداد زوج را نمی‌پسندند بلكه به این دلیل كه در جلوه نهایی با تعداد فرد، هماهنگی و تناسب بیشتری به‌وجود می‌آید.
برای شروع:
همیشه با كاشت بزرگ‌ترین درخت شروع كنید. این نقطه كانونی معمولا در مركز ظرف كمی متمایل به چپ یا راست قرار می‌گیرد.
درختچه‌های دیگر را به ترتیب اندازه از بزرگ به كوچك، برای تكمیل جلوه یكدیگر به این گروه اضافه كنید.
در حین كار مدام از چگونگی جلوه درختچه‌ها مطمئن شوید. نه فقط از مقابل، بلكه از پشت و كنار نیز جلوه كار را بررسی كنید تا از چگونگی هماهنگی و زیبایی كار مطمئن شوید.
تا زمانی‌كه جای نهایی هر یك از درختچه‌ها تعیین نشده است به كاشت آن اقدام نكنید.
پس از اتمام كاشت، شاخه‌های میانی و جانبی درختچه‌هایی كه در هم فرو رفته‌اند به جز شاخه‌های رو به بیرون و طرفین ظرف را مرتب هرس كنید.
