«زن باید بساز باشد» جمله ای است که بارها و بارها از دوروبری هامان شنیده ایم. اما این جمله به معنای آنست که زن باید از حق و حقوق خود بگذرد و مورد ظلم واقع شود یا اینکه زن باید قناعت پیشه کند و فراتر از توان همسرش از او درخواستی نداشته باشد؟مساله مهمی که معمولا زنان ایرانی به آن خیلی توجه نمی کنند نفقه است.
[هلن کلر در کنار الکساندر گراهام بل – ١٩٠٢] ٤٨ سال پیش، برابر با یکم ژوئن ١٩٦٨ میلادی، هلن کِلِر، نویسنده نابینا و ناشنوای آمریکایی در سن ۸۸ سالگی درگذشت.
انجمن های بیداری نسوان در عصر مشروطه، به تأسی از نهادی دفاع از حق آزادی زنان در فرنگ،تشکیل شد. این نهاد، خصوصا برای بهبود سطح سواد میان نسوان تلاش می کرد. مطالبه «زندگی راحت و آزادتر» (مشتمل بر سواد، سلامتی و آزادی تحرک اجتماعی)، پس از عصر مشروطه تا اواسط دهه 50، دستور کار انحصاری فعالان حقوق زنان، چه فرح و اشرف پهلوی در دربار و چه مریم فیروز در حزب توده بود.
مهریه را کی داده؟ کی گرفته؟ ... با اینکه این ضرب المثل و یا جمله غلط و کلیشه ای هنوز در فرهنگ ما شنیده می شود اما در واقع باید گفت که اتفاقا خیلی اوقات مهریه را هم خوب گرفته اند به نحوی که هم اکنون حدود ۲ هزار زندانی مهریه و نفقه در زندانهای کشور محبوسند!
در حالی که عده ای بر این باورند که زنان برای خانه و خانه داری آفریده شده اند اما قوانین متعددی بر اشتغال زنان صحّه گذاشته و حق کار زنان را به رسمیت شناخته است اما به شرطه ها و شروطه ها!
فرهنگ ما در چند دهه گذشته گام های بلندی به سوی برابری جنسیتی برداشته است. زنان پس از مبارزات سرسختانه ای که با چنگ و دندان برای ارتقای حقوق اساسی انجام دادند (مانند حق رأی و حق کار)، هم اکنون در حال تلاش برای نزدیک شدن هر چه بیشتر به برابری با حقوق مردان هستند.
