غسل های واجب هفت تاست: 1) غسل جنابت 2) غسل حیض 3) غسل نفاس 4) غسل استحاضه 5) غسل مس میت 6) غسل میت 7) غسلی كه به واسطه ی نذر و قسم و مانند اینها بر انسان واجب می شود.

در شریعت اسلام غسل جنابت، از غسل‌های واجبی است که پس از جنب شدن باید انجام شود.

قرض کردن جهت امور کفْن و دفن میت اشکالی ندارد و پرداخت این بدهی از اصل اموال میت صورت می‌‌گیرد و اگر میّت مالى نداشته باشد، از بیت المال پرداخت می‌شود. (مکارم شیرازى، ناصر، رساله توضیح المسائل، ص 103)

غسل بر دو نوع است: 1. ترتیبی: باید به نیّت غسل، اول سر و گردن، بعد طرف راست و بعد طرف چپ بدن را بشوید. 2. ارتماسی: در غسل ارتماسی، آب باید در یک لحظه تمام بدن را بگیرد، پس اگر به نیت غسل ارتماسی یک باره یا به تدریج در آب فرو رود تا تمام بدن زیر آب رود، غسل او صحیح است.

مستحب است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و در جاى نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات و تلاوت قرآن شود و در این وقت تلاوت قرآن مکروه نیست.

در غسل لازم است آب به همه جاى بدن برسد و در صورت عدم توانایی، باید به نحوى نایب گرفت که آب را به بدن برساند، مگر اینکه اصلاً امکان رساندن آب به برخی اعضا نباشد، مثل اینکه اعضا به هم چسبیده باشد. با این حال، برخی از فقها (آیة الله نوری همدانی دام ظله) در این‌باره می‌گویند، در صورت عدم قدرت همان مقدار که می‌تواند، کافی است.