برای بسیاری از کارگردانان، همان فکرکردن به «کارگردانی بازیگران» برای اینکه وحشتزده شوند، کافی است.
فیلمها را بههزار و یک دلیل میشود دوست داشت. هزار دلیلش بماند برای بقیه تحلیلگران. ما همان یک دلیل برای دوستداشتن فیلمها بسمان است و این یکدلیل هم چیزی نیست جز بازیگرانی که داستانها، لحظهها، رویاها و کابوسهای ما را روی پرده تجسم میبخشند.
الخاندرو گونزالس ایناریتو در پانزدهم آگوست سال 1963 در مکزیکوسیتی در یک خانواده نسبتا مرفه متولد شد. او کوچکترین فرزند این خانواده 9 نفره بود. شش ساله که بود، پدرش ورشکست شد و الخاندور مجبور شد به خرید عمده میوه و سبزیجات و فروش آنها به رستوران ها رو آورد: «در دوران بچگی همیشه توی کوچه و خیابان بودم. در یک محله متوسط زندگی می کردیم که تبهکارها چندان در آن فعال نبودند. همیشه راحت بودم.» مادرش کاتولیک بود و او هم در مدرسه کاتولیک ها درس خواند.