دوران نوجوانی با تمام بالا، پایین ها و تعلیق هایش یکی از حساس ترین دوران زندگی آدم هاست. پرش از کودکی به بزرگسالی در حالی که هنوز تکلیف خیلی از چیزها مشخص نیست و توجه به اینکه تغییرات جسمی و خلقی هم به سرعت اتفاق می افتند، اوضاع را پیچیده تر می کند. این یک بحران تمام عیار است.
وقتی با کسی آشنا می شویم یا فکر می کنیم او می تواند گزینه خوبی برای ازدواج باشد، معمولا پای یک احساس خوب در میان است. اما دلیل این احساس خوب چیست؟ آیا باید به این حس اعتماد کنیم یا همه حس ها را نادیده بگیریم و صرفا با عقل جلو برویم؟
کودک در هنگام خوابیدن نباید به اتاق خواب والدین عادت کند یعنی در واقع احساس امنیت در اتاق خود نمیکند.
مجله «اکونومیست» گزارشی از 50 شهر امن جهان منتشر کرده که توکیوی ژاپن در این فهرست صدرنشین است.
همه کودکان به مبانی ابتدائی زندگی یعنی غذا، گرما، پناهگاه و پوشاک نیاز دارند. ولی چیزهای دیگری همچون عشق و احساس امنیت نیز در همین سطح اهمیت قرار دارند. با تأمین نیازهای زیر می توان کودکانی قوی، برومند و با اعتماد به نفس پرورش داد.
اگرچه تناسب سنی همیشه یک اصل مهم در ازدواج بوده، اما خیلی وقت ها شاهد ازدواج دختران و پسران سنین پایین با افراد سنین بالاتر از خودشان هستیم که اغلب پیامدهایی منفی به دنبال داشته است. به خصوص در دوره و زمانه فعلی که دیگر خبری از فاصله سنی های زیاد قدیم نیست، این ازدواج ها می توانند آسیب زا تر باشند.