هنر و سیاست در طولِ تاریخِ ایران زمین ، همواره در کنار هم مشاهده می شدند و حاکمانی که در جنگ ها و کشورگشایی ها ملزم به اِعمال خشونت و خونریزی های گسترده ای می شدند ، دارای ابعاد شخصیتی هنری و هنردوستی نیز بوده اند.
یکی از مهم ترین شاخص های تحلیل و جست و جو در مفهوم «هویت ایرانی» کاویدن تاریخ باستان است. این که در طول تاریخ چه بوده ایم و چگونه به «خود»مان فکر کرده ایم؟
فرهنگ تساهل و تسامح به عنوان پذیرش و تحمل تضادها و تفاوت های قومی، نژادی، دینی و... امروزه به صورت گسترده مورد توجه است. فرهنگ ایرانی علی رغم مواجهه با بحران های مهمی همچون حمله یونانیان، حمله اعراب، هجوم اقوام ترک و یورش مغول ها، کلیت خود را حفظ کرد و تقریبا توانست عناصر بیگانه را بدون اینکه ماهیت ایرانی خود را از دست دهد، جذب و هضم کند.
صفویان دودمانی ایرانی و شیعه بودند که در سال‌های ۸۸۰ تا ۱۱۰۱ هجری خورشیدی (برابر ۱۱۳۵–۹۰۷ قمری و ۱۷۲۲–۱۵۰۱ میلادی) بر ایران فرمانروایی کردند.
