یک بار بیایید و روی ویلچر ما بنشینید تا ببینید می توانید در شهر تردد کنید؟» این تکراری ترین جمله ای است که می توانید از کسانی بشنوید که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند و مشکلات حرکتی دارند. تازه فقط آنها نیستند که مدام این درخواست را از مسئولان که به حق شهروندی آنها احترام بگذارند.
همین که نصف شب ممکن است با سر و صدای بیمار تخت بغلی از خواب بپرید یا اینکه شش صبح بیدارباش می زنند و سینی صبحانه را می گذارند توی دامن تان، یعنی اینجا تفاوت های 180 درجه ای با منزل دارد.
پیرمردی در حالی که کودکی زخمی و خون آلود را در آغوش داشت با سرعت وارد بیمارستان شد و به پرستار گفت: «خواهش می کنم به داد این بچه برسید. ماشین بهش زد و فرار کرد.»
موضوعات داغ
