کتابی که بیشتر به دفتر خاطرات می ماند و ساده و روشن همه چیز در آن نوشته شده. در فاصله دو نقطه اتوبیوگرافی ایران درودی، نقاش ایرانی است. او در این کتاب ماجرای زندگی خود را از هنگام تولد شروع کرده است و نکته به نکته تمامی آنچه شخصیت وی را ساخته به زبانی ساده بازگو می کند؛ لابه لای صفحات کتاب به مناسبت موضوع تصاویری از تابلوهای نقاش به چاپ رسیده است.
در مقدمه كتاب نویسنده این‌طور تهیه تدوین جلد دوم این كتاب را توجیه می كند: «در گفت و گویی از آقای رفیق‌دوست پرسیدم اگر بخواهید بر هفتاد و چهار سال زندگیتان اسمی بگذارید چه می گویید؟ گفت: «زندگی پرماجرای محسن» فكر می‌كنم همین جمله كوتاه می تواند پاسخ سوالات احتمالی خواننده این كتاب را بدهد كه چرا باید «برای تاریخ می گویم» جلد دومی هم می داشت.
كتاب خاطرات فاطمه آباد، عاشقانه ای است آرام و دلنشین، از عشق یك زن به همسرش، كه در نهایت این عشق، تبدیل به عشقی آسمانی و الهی می شود.
