چون با وضو بودن ملازم طهارت روحی و معنوی است، انسان مومن قبل از خواب این طهارت را همراه دارد و با این طهارت روحی به بستر می‌رود و حتی اگر وضویش در ظاهر، باطل شود اما پاداش باوضو بودن برای او همچنان نگاشته خواهد شد.
اگر تا آخر وقت نماز، بدون عسر و حرج غیر قابل تحمل، امکان تطهیر و وضو با آب را دارد، باید تطهیر نموده و وضو بگیرد، در غیر این صورت طهارت لازم نبوده و باید تیمم کند.
چنانچه از نوک پا و یا ابتدای هر کدام از انگشتان مسح کشیده باشد، صحیح است و اگر در این باره شک دارد، نباید به شک خود توجه کند، ولی اگر می‌داند که مسح را (به جهت ندانستن حکم یا موضوع) از نوک پا نکشیده، نمازهایی که یقین دارد با چنین وضویی خوانده را باید قضا نماید.
موضوعات داغ
