این واقعیت قابل انکار نیست که تغییرات همه جانبه زندگی امروزی، سن ازدواج و زمان باروری را هم تحت تاثیر قرار داده است. بسیاری از ما تصور می کنیم فقط زنان با دیر ازدواج کردن و به تبع آن، دیر اقدام کردن برای بچه دار شدن، دچار مشکل می شوند و سن مردان کمتر به بچه دار شدن آنها ربط دارد در صورتی که این طور نیست. بچه دارشدن در جامعه امروزی با همه مشکلات آن، از اولویت های آخر زوج ها شده است. اگر سال های طلایی باروری برای زنان با رسیدن سن یائسگی پایان می یابد اما مردان تا پایان عمر می توانند بچه دار شوند. با این حال نباید از آثار منفی افزایش سن پدران بر سلامت کودکان غافل شد.
فرض کنید که با کودک پیش دبستانی خود قرار گذاشته اید که بعد ازمسواک زدن به رختخواب برود تا قبل از خواب برای او قصه بگویید. ولی بیست دقیقه بعد می بینید که می خواهد ماشین های اسباب بازی خود را در دستشویی بشوید.
پرسش های این مادران نمونه ای از مشکلاتی است که بسیاری از مادران هر روز با کودکشان دارند؛ کودکی که مبتلا به نوعی از اختلالات روانی یا رشدی است، کودک مبتلا به وسواس شستشو که دچار اگزمای وسیع پوستی است و...
بی طاقت است و تحمل چیزی را ندارد، هر چه را که می خواهد باید سریعا برایش فراهم کنم و گرنه عصبی می شود و جیغ وداد می کشد و...
روانشناس کودک با تأکید بر توجه والدین و اولیای مدرسه به اختلالات یادگیری و درمان آن در سال های ابتدایی گفت: اگر کودک نتوانست الفبا را یاد بگیرد، آن را با خمیر درست کنید یا از او بخواهید تا آنها را روی شن بنویسد.
رئیس انجمن علمی روانشناسی اجتماعی گفت: والدینی که بیش از حد در خدمت فرزندان خود هستند یا کمبود حضور خود در خانه را با پول جبران می کنند فرزندانی کم تحمل و خشن بار می آورند.
هیچ کس این اعتقاد را ندارد که فرزند پروری کاری ساده است. وقتی فرزندان به سال های نوجوانی قدم می گذارند، نزاع و درگیری ها آغاز می شوند. عوامل تهدید کننده زیادی وجود دارند که می توانند بر ایمنی و سلامت فرزندان تاثیر منفی بگذارند و متاسفانه، منابع سودمند و واقع بینانه اندک هستند و در دسترس نیستند.
