یک خانواده در آپارتمانی با کمترین امکانات در جنوب شهر تهران ممکناست ماهانه 100 هزار تومان به عنوان حق شارژ ماهانه بپردازد. این در حالی است که شارژ ماهانه یک ساختمان مجلل در منطقه فرمانیه تهران یک میلیون تومان برای هر خانوار است.

هزینه نگهداری یا حق شارژ برج ها و آپارتمان های سر به فلک کشیده پایتخت، ماهانه اجباری است که بیشتر خانواده های تهرانی ناگزیر از پرداخت آنهستند. این ماهانه اجباری گاهی جنجالی می شود و کار به دعوا و شکایت و دادگاه می کشد و گاهی به دخالت همسایه ها در شخصی ترین مسائل زندگی تان منجر می شود. اینکه شما چقدر آب مصرف می کنید؟ چند بار در هفته به حمام می روید؟

چه ساعت هایی خانه هستید؟ چند نفر میهمان دارید؟ و ... برخی اوقات کار به جایی می کشدکه مستاجرها و حتی کسانی که قصد خرید واحدی را دارند از خانه های شیک تر و با امکانات بیشتر بترسند و دنبال آپارتمان های کم هزینه تر باشند زیرا آنها به خوبی می دانند که نه تنها باید حقوق ماهانه باغبان و نگهبان ساختمان را بپردازند که حتی هزینه آن نسکافه ای که در لابی برج جلوی میهمان همسایه هایتان می گذارند در پایان ماه محاسبه و از جیب عالی پرداخت می شود.

شارژ یک میلیون تومانی برج معروف پایتخت

هزینه شارژ ماهانه در تهران نه تنها از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است که از ساختمانی به ساختمان دیگ رنیز تفاوت دارد. یک خانواده در آپارتمانی با کمترین امکانات در جنوب شهر تهران ممکن است ماهانه چیزی در حدود 100 هزار تومان به عنوان حق شارژ ماهانه بپردازد که این هزینه کرد تنها شامل پرداخت سهم آب، برق و گاز مصرفی به علاوه برق مشترک و هزینه نظافت راه پله هاست.

یکی از ساکنان منطقه شهر ری تهران با اشاره به اینکه ماهانه چیزی در حدود 50 تا 70 هزار تومان به عنوان شارژ ساختمان پرداخت می کند به هفت صبح می گوید: «بعد از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها و افزایش قابل ملاحظه نرخ آب، برق و گاز، همسایگان ما تصمیم گرفتند برای کاهش حق شارژ ماهانه نظافت راه پله ها را شخصا برعهده بگیرند و از آوردن کارگر برای تنظیف ساختمان خودداری کنند زیرا تا قبل از آن اهالی ساختمان هر هفته یک کارگر را برای تمیز کردن فضای مشترک آپارتمان به کار می گرفتندکه هر بار مزدی در حدود 20 تا 30 هزار تومان درخواست می کرد.

وی اضافه می کند: البته این تصمیم دردسرهای خاص خودش را داشت زیرا تعدادی از همسایه ها حاضر به همکاری نبودند و مدام در این باره بحث و دعوا اتفاق می افتاد. دست آخر کار به جایی رسید که بنا شد هر همسایه تنها پله ها و فضای روبروی خانه خود را تمیز کند که این موضوع موجب شده است نظافت ساختمان به صورت منظم انجام نشود و عده ای از همسایه ها نسبت به این توافق بی توجه باشند.

اما هزینه شارژ ماهانه برای ساختمان های مطلوب تری که در مناطق متوسط شهر واقع شده اندبالاتر است و گاهی تا 200 یا 300 هزار تومان در ماه نیز می رسد.

هزینه نگهداری باغچه، نظافت پارکینگ، برنامه هایی که مدیر ساختمان برای زیبایی نمای خانه در نظر می گیرد، نورهای مصنوعی که در نمای ساختمان به کار رفته است، آسانسور و ... باعث می شودکه هزینه شارژ ماهانه اهالی این ساختمان ها در کنار مصارف شخصی آب، برق و گازشان بالا برود و آنها ناچار شوند که علاوه بر اجاره بهای خانه، ماهانه ثابت دیگری نیز بپردازند که تنها هزینه سکونت در یک خانه متوسط در پایتخت را گاهی چند میلیونی می کند.

داستان این شارژهای پرماجرا به همین جا ختم نمی شود و برای شمال شهری ها گاهی تا مرز یک میلیون تومان در ماه نیز آب می خورد. می گویندشارژ ماهانه یک ساختمان مجلل در منطقه فرمانیه تهران یک میلیون تومان برای هر خانوار است. این برج که سازنده آن مدیر داخلی یکی از برندهای معروف است هزینه نگهداری گزافی دارد که ساکنان آن با پرداخت ماهانه یک میلیون تومان به عنوان حق شارژ این هزینه ها را پشتیبانی می کنند.

علاوه بر نمای داخلی که نور آن به صورت شبانه روزی با هالوژن های رنگی تامین می شود، سازندگان برای این برج خیره کننده رقص نور زیبایی در شب طراحی کرده اند. روی پلکان ورودی برج فرش قرمز گسترده شده است و شما در نگاه اول تصور می کنید که با نمای یک هتل مواجه شده اید. طبیعت مصنوعی این برج را باغبانی پشتیبانی می کند که حقوق ماهانه دو میلیون تومان دریافت می کند. علاوه بر نگهبانانی که در اتاقک های مجاور در ورودی حضور دارند، سه متصدی در لابی هتل از میهمانان برج با نسکافه و قهوه پذیرایی می کنند. استخر، سونا و جگوزی مشترک، سوپرمارکت و مرکز خرید برج، کارواش، تهویه هوشمند و ... از جمله امکاناتی است که هزینه شارژ ماهانه ساکنان این برج را به یک میلیون تومان در ماه می رساند.

با زبان خوش شارژتان را بدهید

مطابق قانون، شارژ ماهانه با هزینه نگهداری ساختمان، علاوه بر پول آب و برق و گاز مصرفی خانه شما، هزینه های دیگری را دربر می گیردکه نسبت به امکانات ساختمان شما این هزینه ها بین تمامی ساکنان یک آپارتمانیا برج تقسیم می شود. ممکن است این هزینه شامل هزینه های ثابت ساختمان باشد مثلا حقوق ماهانه نگهبان، باغبان، متصدیان لابی، نظافت راه پله ها، نگهداری از امکانات مشترک مثل سونا و جکوزی و استخر، گل کاری و چمن کاری و ... یا هزینه های موقتی که به این مبلغ ثابت اضافه می شود.

به عنوان مثال مدیر ساختمان تصمیم می گیرد نمای خانه را نقاشی کندن یا کاناپه های لابی را عوض کند، نیاز به تابلوی اعلانات است یا بخشی از پشت بام باید آسفالت شود و ... تمام این هزینه های موقت نیز به ماهانه ثابت شارژ ساختمان اضافه می شود و گاهی مبلغ آن را چنان بالا می کشد که مجبور می شوید بخش اعظمی از حقوق تان را بابت این هزینه ها دو دستی تقدیم مدیر ساختمان کنید. یادتان باشید اگر بخواهید از زیر بار این هزینه ها شانه خالی کنید پای دادگاه وسط کشیده می شود و شما مطابق قانون تملک آپارتمان ها مصوبه 16 اسفند 43 محکوم به پرداخت تمام این هزینه ها می شوید غیر از این اگر شما مستاجر باشیددر زمان تخلیه واحد خود تمام شارژهایی که از زیر بار پرداخت آن سر باز زده اید از مبلغ پیش پرداخت و رهن خانه تان برداشت می شود و در صورتی که مالک باشید در زمان فروش یا واگذاری خانه تان، دفتر ثبت اسناد رسمی نقل و انتقال سند ملک را مشروط به تایید کتبی مدیر ساختمان مبنی بر پرداخت تمام هزینه های مشترک آپارتمانتان خواهد کرد. بنابراین بهتر است بدون جار و جنجال و با زبان خوش، محترمانه شارژ ماهانه تان را بپردازید.

شارژ ماهانه چه فرمولی دارد؟

اگر فکر می کنید در طبقه اول ساختمان قرار داریدو نباید پول آسانسور بدهید یا همسایه تان که دایم از شهرستان میهمان دارد، باید سهم بیشتری برای آب بها بپردازد یا نکاتی از این دست شما را نسبت به پرداخت مبلغ شار ماهانه تان معترض کرده است باید بدانید که قانون برای تعیین سهم ماهانه شارژ هر واحد از ساختمانی فرمول خاصی دارد، فرمولی که چندان به این جزئیات اعتراضات شما توجهی ندارد و شما براساس آن تنها می توانید متوجه شوید که تخلفی در زمینه محاسبه حق شارژتان صورت نمی گیرد و مبلغی که می پردازید مبنای قانونی داردیا خیر؟

ماده 4 قانون تملک می گوید هر یک از مالکان موظف است در هزینه های مشاعات یا فضاهای مشترک ساختمان شریک باشد و سهم شراکت خود را براساس تقسیم هزینه ها بر متراژ فضای مشترک و به صورت مساوی با سایر مالکان بپردازد. البته این موضوع تبصره هایی نیز دارد. مثلا اگر قسمتی از فضا مانند حیاط ساختمان، تراس مشترک، و ... به گونه ای قرار گرفته است که استفاده از آن تنها برای تعدادی از همسایه ها ممکن است و دیگران به آن دسترسی ندارند هزینه های آن نیز به عهده همان استفاده کنندگان است و دیگران می توانند زیر بار مخارج آن نروند.

قانون برای محاسبه حق شارژ مالکان هزینه ها را به سه دسته تقسیم می کند: هزینه های نسبی، هزینه های ثابت و هزینه های اختصاصی، هزینه های نسبی به آن دسته از هزینه ها می گویندکه مربوط به زیربنای قسمت اختصاصی از ساختمان می شود مثلا هزینه آسفالت پشت بام که باید بین تمام مالکان تقسیم شود.

هزینه های مستمر مثل پرداخت آب بها، گازبها و پول برق نیز در دسته هزینه های نسبی قرار می گیرد که تمام مالکان طبق قانون موظفندبه صورت مساوی پرداخت کنند. البته قانونگذار پرداخت هزینه های مستمر را براساس متراژ بنا نیز تعیین می کند به این معنی که واحدهای کوچکتر می توانند هزینه کمتری بپردازند.

هزینه های ثابت هزینه هایی هستند که به متراژ ساختمان ارتباطی ندارند. مثلا حقوق سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه های نگهداری تاسیسات، باغبان و ...

هزینه اختصاصی به نوع دیگری از هزینه ها می گویندکه این نوع هزینه ها اندوخته قانونی نام دارندو در برابر هزینه های اتفاقی، ساختمان را بیمه می کند. تصمیم در مورد میزان این نوع اندوخته به عهده مجمع عمومی است مثلا هزینه بیمه آتش سوزی ساختمان.

برای اینکه به فرمول قانونی محاسبه شارژ ساختمان دست پیدا کنید برایتان یک مثال می زنیم. ساختمانی 5 واحد به اندازه های 100، 150، 150، 100 و 200 متر دارد.

هزینه های ساختمان عبارتند از:

قبض برق: 4900000 ریال

حق بیمه: 700000 ریال

هزینه باغبان: 140000 ریال

اندوخته قانونی ساختمان: 2100000 ریال

نحوه تقسیم شارژ به شکل قانونی:

جمع متراژ: 700 متر

هزینه هر متر مربع برای برق:

4900000 تقسیم بر 700 = 7000 ریال

هزینه بیمه:

700000 تقسیم بر 700 = 1000 ریال بر متر مربع

هزینه باغبان:

140000تقسیم بر 5 = 28000 ریال بر واحد

هزینه اندوخته قانونی:

2100000 تقسیم بر 5 = 420000ریال بر واحد

با این حساب شارژ قانونی واحد 100 متری عبارت است:

100 × 7000 + 100 × 1000 + 28000 + 420000 = 1248000 ریال