متخصصین رشد و پرورش کودکان، بارها، کتاب درمانی را برای مواردی که کودکان در فشارهای روحی مانند بستری بودن در بیمارستان، از دست دادن دوست و جدایی والدین، یا در شرایط جنگ و رخداد های طبیعی همچون سیل و زلزله قرار می گیرند، توصیه کرده‌اند.
مفهوم اساسی «داستان‌درمانی» بازپروری از راه خواندن است. همچنین فکر «کتاب‌درمانی» از آن‌جا برمیخیزد که انسان به تعیین هویت با دیگران از راه ادبیات و هنر علاقهمند است. در روش درمان با کتاب، مطالب خواندنی در اختیار خواننده قرار میگیرد که تأثیر درمانی و شفابخش دارد.
یک دکترای ادبیات عضو هیأت علمی دانشگاه درباره رمانخوانی و تأثیر آن بر روی افراد می‌گوید: رمان یک واقعیت جعل است و همین موضوع به خواننده این امکان را میدهد که بدون صرف عمر برخی از واقعیات را تجربه کند.
بهمن کرمالهی می‌افزاید: هر شخصی با خواندن داستان تجربهای شبیه تجربه واقعی را درک می‌کند به این معنا که رمان انسان را در متن واقعیات قرار میدهد.
او می‌گوید: رمان و داستان به انسان احساساتی میدهد که شخص بدون ورود به حقیقت و یا حضور در متن داستان آن را درک و تجربه کند. اگر رمانی دارای نزدیکی قوی با واقعیت باشد، تجربیات ارزشمندی بدون حضور مخاطب به وی ارمغان خواهد داد.
او با اشاره به گفتههای ارسطو در رابطه با تأثیر تراژدی و حماسه بر روی ذهن مخاطب، می‌گوید: به طور مثال در یک تراژدی فرصتی برای خواننده پیش میآید که خود را جای قهرمان داستان دانسته و احساس کند که همین اتفاق برای خودش در حال رخ دادن است.
کرمالهی اظهار می‌کند: به همین خاطر «داستانخوانی» سبب می‌شود شخص اشتباهات قهرمان تراژدی و یا رمان را در زندگی واقعی خود تکرار کند و از همین منظر است که داستان بر افراد تأثیرگذار است.
این عضو هیأت علمی دانشگاه می‌افزاید: رمان به مخاطب و خواننده ابن امکان را میدهد که از تجربه واقعی اتفاقات درون داستان بینیاز باشد و از طریق همین مهم احساسی پیش میآید که انگار شخص خواننده فرصتی دوباره برای جبران بدون صرف عمر دارد.
او با اشاره به این‌که رمان میتواند جایگزین بسیار مناسبی برای برخی از سرگرمیهای خطرناک جوانان در دنیای امروزی باشد، می‌گوید: یکی از ضروریات آثار هنری جذابیت است؛ اثر هنری علاوه بر سرگرمی، پیامهای اخلاقی و انسانی نیز به دنبال دارد.
