بیشتر مردم یونان بر این موضوع تأکید دارند که سانتورینی یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین جزایر یونان است. گردشگران بسیاری برای بازدید از دیدنی‌های متنوع این جزیره به آن سفر می‌کنند. دیدن این مکان به گردشگرانی که می‌خواهند طعم واقعی یونان را حس کنند، توصیه می‌شود. تنها راه فرار از شلوغی و جمعیت زیادی که در بیشتر مواقع در این جزیره به چشم می‌خورد، سفر به سانتورینی در ایامی از سال است که مسافرت‌های کمتری انجام می‌شود.

سانتورینی((Santorini، جنوبی‌ترین جزیره از مجموعه جزایر Cyclade است که در جنوب دریای اژه در نزدیکی ٢٠٠ کیلومتری یونان واقع شده است. نام این جزیره از "Santa Irini" آمده است این جزیره به نام ترا یا تیرا نیز شناخته می‌شود و به طور تقریبی ٩٦ کیلومتر مربع مساحت دارد، ساکنین این جزیره در زمستان حدود ٧٠٠٠ نفر و در تابستان به ١٣٠٠٠ نفر هم می‌رسد. در زمان‌های گذشته جزیره به صورت مدور بود و به همین دلیل Strongili نامیده می‌شد که به زبان یونانی به معنای "دایره‌ای شکل" است، فوران آتشفشان قسمت میانی جزیره را از بین برد و باعث غرق شدن آن شد و باعث شد دهانه کالدرا امروزی شکل بگیرد.

پیکربندی این جزیره هم اکنون تقریبا به صورت نیم‌دایره است، برخی بر این باورند که فوران آتشفشان الهام بخش اسطوره آتلانتیس شد. درطول قرنها، یونانیان روستاهایی را بر لبه‌های آتشفشان‌های بلند سانتورینی بنا می‌کردند. این بناها همراه با نماهای زیبای تخته سنگ‌های صاف و خلیج آبی و عمیق به سانتورینی زیبایی خاصی می‌بخشد. گردشگران می‌توانند با عبور از راه‌های تنگ و باریک به جای مانده از شیارهای آتشفشانی قدم نهادن روی گدازه‌های جاری شده از دل اقیانوس را تجربه کنند. از دیگر جاذبه‌های جزیره می‌توان به خانه‌های سفید با گنبدهایی آبی که بر روی صخره‌های شیب‌دار ساخته شده‌اند، اشاره کرد.

سانتورینی در حاشیه یونان قرار گرفته که محیط اطراف آن در طی سالیان دراز رشد و توسعه بسیار زیادی پیدا کرده است. این نکته، رشد فرهنگی این منطقه را نیز نشان می‌دهد. وجود اختلاط‌های فرهنگی و نژادی نیز به عنوان یکی از خصایص این جزیره مطرح است. این جزیره با تغییرات فراوانی چه در دوران باستان و چه در دوره معاصر، روبرو بوده است.
این جزیره نخست محلی برای تبعید افرادی بوده که توسط رومی‌ها تبعید می‌شدند اما بعدها این ساکنان اولیه جزیره، بنای ساخت سانتورینی را گذاشتند. روزگاری این جزیره در سال 1204 میلادی مورد حمله و تجاوز دزدان دریایی قرار گرفت. ترک‌ها نیز در تاریخ این منطقه سهیم‌اند که تا سال 1956 میلادی بر این جزیره حکمرانی کردند. قدمت این جزیره به عصر برنز بین سال های 3000 تا 1580 پیش از میلاد باز می‌گردد.

جاذبه‌های گردشگری سانتورینی

دیدنی‌های متعدد موجود در این جزیره، گردشگران بسیاری را به سمت آن جلب می‌کند. شهر مرکزی این جزیره، فیرا (thira) نام دارد که در اواخر قرن هجدهم میلادی ساخته شده است. داستان ایجاد این شهر مربوط به زلزله نسبتاً شدیدی است که به تخریب کامل قلعه اسکاروس انجامید و این موضوع نیاز به داشتن یک شهر مرکزی را ایجاب نمود. مهمترین جاذبه این مکان شواهد باستان‌شناسی شهر و البته موزه آن است که تاریخچه سالیان متمادی شهر را حفظ کرده است.

 

سپس باید سری به آکروتیری زد تا بتوان هرچه بهتر با تاریخچه سانتورینی آشنا شد. این شهر از قدمتی 3500 ساله برخوردار بوده تا اینکه فوران آتشفشان شهر را در خود می‌بلعد. هنوز هم باستان شناسان در تلاشند تا قسمت‌های بیشتری از آن را از زیر خاک خارج نموده و رازهای تاریخی آن را کشف کنند. این مکان از اهمیت فوق‌العاده‌ای در نزد باستان‌شناسان برخوردار است چراکه با استفاده از حفاری‌ها و کاوش‌های انجام شده در حال بازسازی مجدد تاریخچه آن می‌باشند.

کلیسای جامع ارتودوکس متروپلیتن نیز از جاذبه‌های این منطقه به شمار می‌رود.صخره‌هایی در وسط جزیره، مرداب‌های زیبایی تشکیل داده‌اند. این منظره مملو از صخره‌های شیب‌دار بوده که موجب شده‌اند خانه‌هایی مکعبی با سقف‌های آبی رنگ، ویژگی بارز جزیره گردد.

برخی از پرجاذبه‌ترین مناطق این جزیره را آتشفشان خاموش و ویرانه‌هایی از بنای old thera تشکیل داده‌اند که تجربه‌ای مفید را برای شناخت تاریخ یونان در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهند. گردشگران می‌توانند با عبور از راه‌های تنگ و باریک به جای مانده از شیارهای آتشفشانی لذتی همیشگی را همراه با احساس قدم نهادن روی گدازه‌های جاری شده از دل اقیانوس تجربه کنند.

 

آب و هوای سانتورینی

تقریباً شبیه سایر جزایر دریای اژه، آب و هوای سانتورینی نیز آب و هوایی بسیار لذت بخش است. آب و  هوای جزیره در تابستان معمولاً خشک بوده دمای هوا بین 35 تا 37 درجه سانتیگراد باقی می‌ماند. اثرات ناشی از وزش بادهای شمالی در تابستان (مِلِتمیا) نقش مهمی در کاهش دمای هوا ایفا می کند. وزش بادهای شدید در قسمت های شمال شرقی دیده شده اما از طرفی، در بخش های غربی اثری از این بادها دیده نمی‌شود. در زمستان دمای هوا هرگز به کمتر از صفر نمی‌رسد.