با احساس بسیار خوبی تمرین‌ها را شروع می‌کنید، اما چند دقیقه بعد انرژی‌تان تحلیل رفته و کلاً احساس بی‌حالی و کُند شدن می‌کنید. این اتفاقی است که چندان عجیب نیست. اما چرا؟ این ۹ عامل را بررسی کنید تا برای انجام تمرینات با قدرت و توان بیشتر آماده باشید.
۱. بد‌خوابی و استرس مداوم
روزهای پراسترس و بدخوابی‌های شبانه دست به دست هم داده و هردوی این عوامل می‌توانند تمرینات شما را تحت تأثیر قرار دهند. وقتی کسی در اواسط تمرین با کمبود انرژی مواجه می‌شود، اولین چیزی که باید آن را مورد بررسی قرار داد، شیوه زندگی او در عرض چند هفته گذشته است. آیا خواب خوبی داشته است و مراقب سلامتی‌اش بوده است؟
مهم است که به یاد داشته باشید تمرین کردن به بدن فشار وارد می کند و استرس روانی هم می‌تواند این فشار را مضاعف نماید. بنابراین اگر شغل‌تان، کمبود خواب، روابط تان… عامل استرس‌تان هستند، پس فریاد بدنتان درخواهد آمد!
چند نکته را در اهداف‌تان مدنظر داشته باشید، احساس‌تان را حین هر جلسه تمرین یادداشت کنید، میزان استرس‌تان و مقدار خواب شب گذشته‌تان. اگر عادت دارید به کم‌خوابی، استرس فراوان و تمرین‌های جانفرسا و احساس بی‌حالی، پس این عوامل را جدی بگیرید.
۲. آسم و آلرژی
آسم و آلرژی (آسم ورزشی یا هر نوع دیگر) می‌تواند موجب مشکلات تنفسی حین ورزش شود. حالا فکر کنید: بدن شما درحالی حرکت اسکوات را انجام می‌دهد که اکسیژن کافی ندارد، هر سلول در اندام‌های شما و همچنین عضلات‌تان به هوا نیاز دارند تا این حرکات را انجام دهند و دوام بیاورند.
اگر حین ورزش یا فوراً بعد از سرد کردن بدن با سرفه، خس‌خس سینه، احساس فشار در سینه یا تنگی نفس مواجه می‌شوید، حتماً با پزشک‌تان مشورت کنید. ممکن است آسم ورزشی یا انقباض برونش ناشی از ورزش داشته باشید که در این حالت راه‌های هوایی ریه، در واکنش به تمرین‌های سخت و پرتکاپو، تنگ و باریک می‌شوند. اگر می‌دانید یا تردید دارید که مبتلا به آلرژی یا آسم ورزشی هستید، در مورد شیوه‌هایی برای باز کردن راه‌های هوایی هنگام ورزش با پزشک‌تان مشورت نمایید.
۳. افت pH خون
وقتی در اوج و شدت تمرینات هستید، احساس خستگی و ناتوانی ناگهانی، یک پروسه طبیعی بیولوژیکی است: وقتی بدن شما حین تمرینات با شدت بالا، کربوهیدارت را به سوخت تبدیل می‌کند، پیامدهای فرعی آن یون‌های هیدروژن هستند. هر چه طولانی‌تر و شدیدتر ورزش را ادامه دهید، یون‌های هیدروژن بیشتری در سیستم شما تولید می‌گردد.
در نتیجه، میزان pH بدنتان افت کرده و بیشتر اسیدی می‌شود. بعضی از افراد دلیل این حالت را اسید لاکتیک می‌دانند، اما اسید لاکتیک، در واقع برای تمرینات شما سوخت رسانی می‌نماید. با اسیدی شدن بدنتان، همه‌چیز افت می‌کند. در نتیجه آنزیم‌هایی که انرژی عضلات‌تان را تأمین می‌کنند، کارآمدی‌شان کم می‌شود. همین مواقع است که احساس می‌کنید کُند شده‌اید و انگار درجا می‌زنید. خوشبختانه، هر چه در این تمرینات جا افتاده‌ترو تواناتر شوید، بدنتان هم این یون‌های هیدروژن را بهتر دفع می‌نماید. پس ادامه دهید!
۴. سرعت و شدت زیاد در تمرین
اگر بعد از هر تمرین مجزایی، احساس ناتوانی و بی‌حسی می‌کنید، دیر یا زود این حالت بر شما غلبه خواهد کرد. اگر شدت تمرینات را زود بالا می‌برید یا به خودتان به اندازه کافی برای ریکاوری فرصت نمی‌دهید، خیلی زود در ورزش احساس شکست خواهید کرد و وقتی چنین اتفاقی بیفتد، مجبورید تکرار و شدت را کاهش دهید.
در هفته، دست‌کم ۲ روز کامل به خودتان استراحت دهید و گاهی هم تمرینات سبک‌تری انجام دهید. یک اصل خوب: بیشتر از ۲ تمرین سخت را پشت سرهم انجام ندهید.
۵. کم خونی
این حالتی است که خون شما سلول‌های حامل اکسیژن بسیار کمی دارد که در نهایت باعث می‌شود دریافت اکسیژن سلول‌های‌تان محدود شود. وقتی سلول‌ها اکسیژن کافی نداشته باشند، نمی‌توانند بهترین عملکرد را داشته باشند. پایین بودن مقدارآهن، که می‌تواند برای زنانی که گوشت قرمز و فرآورده‌های حیوانی را حذف می‌کنند یا عادات ماهیانه شدیدی دارند روی دهد، در بیشتر موارد منجر به کم‌خونی می‌شود. سایر علائم کم‌خونی شامل بی‌خوابی، سرگیجه، گرفتگی عضلات پا، رنگ پریدگی پوست و کوفتگی‌های مکرر می‌شود. این علائم برای‌تان آشناست؟ هر چه زودتر با پزشک‌تان مشورت کنید.
۶. کم آبی
کمترین کمبود در میزان مایعات بدن، باعث غلظت خون می‌گردد، بنابراین قلب به سختی می‌تواند آن را پمپاژ کرده و به هرجایی که لازم است برساند. ضمناً هر چه بیشتر عرق کنید، بیشتر آب بدنتان را از دست می‌دهید.
همچنین الکترولیت‌هایی را که برای قابلیت ارتباط برقرار کردن سلول‌های عضله حیاتی هستند و به تمرینات‌تان انرژی می‌دهند از دست می‌دهید. برای این‌که مطمئن شوید حین تمرین بدن‌تانبه اندازه کافی آب دارد، پیش و پس از هر جلسه، خودتان را وزن کنید. اگر بیشتر از ۲ درصد وزن بدنتان را از دست داده‌اید، پس لازم است بیشتر آب بنوشید.
۷. مشکلات تیروئیدی
عملکرد ضعیف تیروئید در هر زمانی می‌تواند انرژی‌تان را تحلیل ببرد، اما اگر اغلب حین ورزش احساس خستگی می‌کنید و دلیل دیگری برایش ندارید، خوب است که با پزشک در این مورد صحبت کنید تا این احتمال را بررسی کند.
کم‌کاری تیروئید می‌تواند میزان انرژی را بی‌نهایت کاهش دهد و همچینن موجب افزایش وزن، افسردگی و درد عضلانی شود. با وجود این‌که این مشکل بسیار شایع است- یک هشتم خانم‌ها به نوعی با مشکلات تیروئیدی درگیر هستند- اما حدود ۶۰ درصد از مبتلایان، از وجود این مشکل در بدن‌شان بی‌اطلاع هستند چون علائم را جدی نمی‌گیرند.
۸. عدم دریافت کربوهیدرات کافی
این مشکل بزرگی برای زنانی است که برای کاهش وزن تلاش می‌کنند. با این‌که باید بیشتر از کالری دریافتی بدنتان بسوزانید تا چربی‌های‌تان آب شود اما باید کالری کافی از کربوهیدرات‌ها نیز دریافت نمایید تا برای ورزش و تمرین سوخت و انرژی داشته باشید.
بنابراین اگر حین تمرینات مشکل داشتید و در رژیم هم بودید، سعی کنید مصرف کالری و کربوهیدرات‌تان را مدیریت کنید. بیشتر خانم‌ها روزانه به ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ کالری نیاز دارند تا میزان انرژی‌شان متعادل باشد.
۹. کمبود گلیکوژن
اگر مشکلی در قندخون‌تان ندارید، مشکل کمبود انرژی‌تان ربطی به کم بودن میزان قند خون ندارد، اما دلیلش می‌تواند پایین بودن میزان گلیکوژن باشد. گلیکوژن، ذخیره کربوهیدرات بدن است و در عضلات و کبد موجود است. گلیکوژن موجود در عضلات‌تان، منبع انرژی بدنتان می‌باشد. با این حال، اگر هنگام ورزشی که طول می‌کشد با کمبود گلیکوژن روبرو شوید، بدن شما سراغ گلیکوژن موجود در کبدتان می‌رود تا سوخت مورد نیاز تمرینات را تأمین کند.
مثل این است که هنگام گرسنگی به‌جای رفتن به آشپزخانه، به سمت سوپرمارکت بدوید! تنها راه افزایش گلیکوژن در عضلات، تغذیه با کربوهیدرات است. نوشیدنی‌های ورزشی و بارهای انرژی‌زا، برای تأمین فوری انرژی و نیرودادن، فوق‌العاده هستند. اما دقت کنید اگر قبل از تمرین یک وعده حاوی کربوهیدرات میل کنید نیازی به مصرف نوشیدنی‌های انرژی‌زاد که قند ساده هستند، ندارید.
