مدارهای الکترونیک هنگامی که به طور مداوم در مواجهه با خم شدن و انعطاف قرار می‌گیرند شکسته و بی استفاده می‌شوند. این برای یکی از اصلی‌ترین مشکلات در راه ساخت وسایل الکترونیکی انعطاف‌پذیر و تاشدنی و اجزای رباتیکی نرم است. حالا پژوهشگران راه‌حلی برای این مشکل پیدا کرده اند، این محققان نوعی ژل خودترمیم ساخته اند که می تواند به طور خودکار این عیوب را در صورت ایجاد، اصلاح نماید.

این ژل بدون هیچ محرک خارجی عمل کرده و باید به نقاط اتصال مدار وصل شده، زیرا این نقاط از بیشترین محل‌های احتمال شکستگی هستند. هنگامی که آسیب بر اثر خم کردن بیش از حد یا موارد دیگر رخ می‌دهد، این ژل خود را بازهمگذاری کرده و مدار را با اتصال مجدد یا تعمیر اصلاح می‌کند.

این ژل از هیدروژل پلیمر رسانایی به همراه ژل فلز-لیگاند خود ترمیم ساخته شده که دو جز فوق در کنار هم قوی‌تر و الاستیک‌تر هستند. جز دوم اشاره شده، خود همگذاری و درنتیجه ویژگی خودترمیم خود را از یک فریم‌ورک مکعبی حاوی مولکول‌های حل شدنی که تریپیریدین نامیده می‌شوند، دریافت می‌نماید.

پژوهشگری که این ژل جدید را ابداع کرده، Guihua Yu، بر این باور است که این ژل دارای پتانسیل کاربرد در باتری‌ها و بیوسنسورها و همچنین مدارهای الکترونیک است. گروه تحقیقاتی وی به این نتیجه رسیدند که با کنترل سنتزهای ژل با استفاده از موردی که یون مخالف دوپانت منطقی نامیده می‌شود، می‌توانند حدود ده برابر رسانایی بیشتر هیدروژل‌های پلیمری مورد استفاده در باتری‌های قابل شارژ معمولی بدست آورند.

پژوهشگران همچنین به دنبال کاربرد این ژل در تکنولوژی پزشکی، پوست مصنوعی و رباتیک‌های نرم هستند. مقالاتی در مورد ژل خودترمیم و سنتزهای آن در ژورنال Nano Letters منتشر شده است.