«باید توجه داشت که نمی توان برای تمام افرادی که به یک نوع بیماری مشترک مبتلا هستند، دستورالعمل یکسانی در مورد روزه داری تجویز کرد؛ چراکه شرایط هر فرد از جمله سن، جنسیت و شدت بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
بیماران مبتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن، با مصرف مکمل آهن (قرص یا شربت یا کپسول آهن) در وعده افطار یا سحر به راحتی می‌توانند روزه بگیرند و این مشکل با روزه‌داری منافاتی ندارد.
البته بیمارانی که میزان ذخایر آهن آنها پایین است و مدام دچار ضعف و سستی می‌شوند و با افزایش ضربان قلب روبرو هستند، در خصوص اقدام به روزه‌داری باید با پزشک مشورت کنند؛ چراکه در این بیماران برعکس بیماران مبتلا به تالاسمی توصیه می‌شود که همراه با گوشت بویژه در وعده افطار از لیموترش تازه استفاده شود.
علت کم خونی باید ریشه یابی و به صورت هورمونی درمان شود.
طب فشاری یا رفلکس‌تراپی روشی است که برای تمامی اعضای بدن، "نقطه" را در نظر می‌گیرد و با مالش و فشار آن نقطه به رفع ناراحتی می‌پردازد که با فشار دادن مرکز کف دست و میان چهارانگشت منجر به کاهش خونریزی و تقویت بافت رحم در زنان می‌شود.
همچنین چرب کردن کف پا قبل از خواب با روغن‌های گیاهی منجر به افزایش چرخش خون در بدن در طی روز می‌شود و از سر دردهای حاصل از کم خونی در زمان روزه‌داری جلوگیری می‌کند.
رعایت رژیم غذایی خون‌ساز در ماه رمضان از اهمیت بسزایی برخوردار است. اغلب افراد پس از افطار با فاصله کمی یا همراه غذا، چای می‌نوشند که باعث تشدید کم خونی در افراد می‌شود.
بهتر است افراد با کاهش مصرف چای که مانع جذب آهن می‌شود، آب گرم به همراه هل، بیدمشک یا دارچین بنوشند.»
نکات لازم برای کم خون های روزه دار
- بیشترین نوع کم خونی ها از نوع تغذیه ای است که در راس آن ها کم خونی ناشی از فقر آهن (مواد لازم برای ساخت گلبول های قرمز) قرار دارد. افراد مبتلا به این کم خونی اگر داروهای شان را در سحر یا افطار مصرف کنند، مشکلی در روزه داری نخواهند داشت.
- افراد مبتلا به کم خونی باید از مواد غذایی غنی از آهن و عوامل افزایش دهنده جذب آهن در برنامه غذایی خود استفاده کنند. همچنین از مصرف چای، حدود یک ساعت قبل و دو ساعت بعد از غذا، جدا خوداری کنند.
در کم‌خونی فقر آهن، مصرف گوشت قرمز، جگر و حبوبات تجویز می‌شود.
باید توجه داشت که «آهن» موجود در گوشت قرمز و غذاهای حیوانی به راحتی از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود، ولی آهن موجود در گیاهان و حبوبات کمتر جذب بدن می‌شود.
