هنر فرش بافی، نقش آسمانی ترین خاطره آدمیان است. هنر یاد آوردن بهشت و نقش کردن آن و هنر بافتن رویایی از رویاهای بیشمار بهشت. ما این هنر را نقطه به نقطه بر زمینه ای از نخ، پشم و ابریشم با رنگ هایی الوان طرح می زنیم تا مبادا این خاطره مبهم از خاطر آدمیان محو شود.
شناخت و کارشناسی یک محصول از اصول زیربنایی در هر پیشه بوده و هست که کاری بس دشوار طلب می نماید. با وجود این مهم اگر قدمت آن محصول به گذشته های دیرین و دور نیز بازگردد، بررسی و کارشناسی آن امری بس دشوارتر از کالاهای امروزین است.
همان گونه که می دانیم هنر فرش بافی از دیرکهن بین ایرانیان سینه به سینه تا به امروز نسل به نسل چرخیده و با شمایلی تخصصی تر در اختیار نسل جدید قرار گرفته است.
پس لازمه شناخت یک هنر، بررسی عمیق آن دانش از گذشته تا به کنون و ایجاد تجربه کافی درباره ماهیت آن هنر می باشد.
نام و آوازه فرش دستباف ایران از گذشته های دور در بین جهانیان پیچیده است. هنر گره زدن تاروپودها در میان یکدیگر بیانگر تمدن و فرهنگ دیرینه ایرانیان در این زمینه بوده و هست. در هنر طراحی فرش دستباف هر شکل و یا تصویر ، بیانگر یک نماد و معنای خاص می باشد که بیشتر اهل فن این هنر بعد از بررسی و تحلیل موضوعی به آن می توانند دست یابند.
اگرچه قدمت فرش دستباف در ایران بسیار فراتر از فرش ماشینی می باشد ولی طراحی و بافت فرش ماشینی نیز به نوبه خود از هنرهای جهش یافته و منحصر بفرد ایران به حساب می آید. به گونه ای که طرح ها و المان های کلاسیک بکار رفته در آن هر فردی را در هرکجای جهان به وجد می آورد.
در هنر طراحی فرش ایرانی چه فرش دستباف و چه فرش ماشینی طراح سعی دارد تا با کنار هم قرار دادن و چیدمان اصولی و صحیح گل ها، برگ ها، واگیره ها و ... یک مفهوم و معنای خاص را در طرح نشان داده و بگنجاند. البته لازم به ذکر است، امروزه طراحی فرش که تقریبا از یک هنر به صنعت مبدل گشته بسیار تخصص یافته تر از گذشته کار می شود.
