متولد سال 67 است و عاشق سوارکاری، از بچگی به اسب علاقه داشته، اسب سواری درخونش است، آنقدر با مهارت از موانع می‌پرد که بیننده را مجذوب حرکات نمایشی خود می‌کند.
او از 6سالگی روی اسب نشسته و تمام مدارج قهرمانی را پله پله طی کرده و به تازگی هم در مسابقات پرش با اسب قهرمان کشور شده تا کلکسیون مدال‌هایش کامل شود.
وی اعتقاد دارد اگرمشکل قرنطینه اسب حل شود سوارکاری می‌تواند پرطرفدار از فوتبال باشد. داود پوررضایی، قهرمان پرش با اسب کشور در گفت‌و‌گو با ایران جوان از رشته سوارکاری می‌گوید:
آقای پوررضایی، شما به تازگی در مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور اول شدی چه حسی داری؟
برایم حس خوبی دارد، چون زود به این مقام رسیدم تقریباً 5سال است که در مسابقات پرش با اسب بزرگسالان شرکت می‌کنم و همه عنوان‌ها را کسب کرده بودم فقط، اولی را در کارنامه نداشتم که خوشبختانه آن‌را نیز به دست آوردم.
چطور شد که وارد دنیای اسب سواری شدی؟
پدرم یکی از باشگاه دارهای قدیمی است، موقعی که چشم بازکردم اسب دیدم و با اسب بزرگ شدم، چون خانه ما در باشگاه بود، با اسب زندگی می‌کردم.
چند سال است که اسب سواری می‌کنی؟
از 6سالگی سوارکاری را شروع کردم. هم‌اکنون در حدود 21سال است که اسب سواری می‌کنم.
نخستین اسبی که سوار شدی یادت هست؟
بله، نخستین اسبی که سوار شدم یک اسب مشکی بود که از عراق به کردستان و از آنجا هم به تهران آورده بودند که آن اسب یورقه (راه رفتن بین قدم و یورتمه) راه می‌رفت.
چه انگیزه‌ای باعث شد که رشته پرش با اسب را انتخاب کردی؟
باشگاه ما یک باشگاه پرش با اسب بود، من هم به سمت این ورزش کشیده شدم. مدتی خودم تمرین می‌کردم، نخستین مربی‌ام آقای رشتیانی بود که از قهرمانان کشور بود، دو سالی با ایشان کار کردم، سپس محمد سازگار به باشگاه ما آمد که خیلی برایم زحمت کشید و تمام پیشرفت‌هایم را مدیون ایشان هستم.
نخستین مسابقه‌ای که در رشته پرش با اسب شرکت کردی به یاد داری؟
بله، سال 79 در رده نونهالان بودکه مقام اول را کسب کردم.
از موفقیت هایت بگو، تاکنون چه مقام‌هایی در مسابقات پرش با اسب کسب کردی؟
سال 79 در رده نونهالان پرامتیازترین سوارکار کشور شدم، در جوانان مقام دوم کشوری را دارم سال 89 هم در بزرگسالان جزو 10 نفر بودم، سال 90مقام دوم کشوری، مقام اول جام پیشرفت و جام پرستیژ را کسب کردم سال‌های91 و 92 مقام‌های سوم، چهارم کشور، در سال 93 هم با کسب رده سوم پرامتیازترین سوارکار کشور در رده بزرگسالان شدم، همچنین جزو نخستین تیمی بودم که برای بار اول در باکو با اسب‌های خودمان شرکت کردیم دو سال هم مقام اول اف‌بی‌آی را به دست آوردم که فینال آن در بلغارستان برگزار شد و توانستم در آنجا نیز مقام اول را به دست بیاورم.
سقف آرزوهای شما در رشته پرش با اسب، کجاست؟
آرزوی هر ورزشکاری شرکت در مسابقات بین‌المللی و المپیک است. من همچنین آرزوهایی دارم، تلاشم این است که به آنها برسم.
در کدام باشگاه و روزی چند ساعت تمرین می‌کنی؟
در باشگاه آزمون، روزی 8 ساعت تمرین می‌کنم.
خانواده‌ات در موفقیت شما چه اندازه نقش داشتند؟
خانواده در پیشرفتم نقش اساسی داشتند، چون همه شرایط را آنها برایم مهیا کردند، البته سال 87 ازدواج کردم و مادر همسرم که آلمانی است در موفقیت‌هایم نقش بسزایی داشت، به خاطر آنکه توانستم به اروپا بروم و در مسابقات هلند شرکت کنم که خیلی در پیشرفتم تأثیر داشت.
به نظرشما یک پرش‌کننده خوب باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد تا بتواند به مقام قهرمانی برسد؟
نخستین ویژگی داشتن استعداد و انگیزه، شرایط بدنی خوب و پشتکار است، ازهمه مهمتر اسبی است که سوارکار با آن کار کرده و هماهنگ شده باشد، البته در مسابقات هم باید شرکت کرده تا برای قهرمانی آمادگی لازم را پیدا کرده باشد.
آیا رشته پرش با اسب هزینه زیادی دارد؟
بله، چون یک موجود زنده را باید نگهداری کنی، مسلماً هزینه زیادی دارد، تجهیزات و وسیله اصلی اسب هم خیلی گران است، اما برای مبتدیان که خودشان می‌خواهند تمرین کنند، هزینه زیادی ندارد، اما در شرایط حرفه‌ای نسبت به ورزش‌های دیگر هزینه زیادی دارد.
اگرجوان‌ها بخواهند رشته پرش با اسب را شروع کنند کجا باید مراجعه کنند؟
راحت‌ترین راه، تماس با بخش آموزش فدراسیون سوارکاری است تا آنها باشگاه‌ها را معرفی کنند و سوارکار می‌تواند باشگاهی را که به محل زندگی‌اش نزدیک است انتخاب کند.
آیا رشته پرش با اسب واقعاً هیجان زیادی دارد؟
بله. البته هیجان آن مثل رشته کورس نیست ولی هیجان زیادی دارد وقتی پرش انجام می‌دهیم هیجانش زیاد است.
شما هیجان خود را چگونه کنترل می‌کنی؟
صحبت در این باره کمی سخت است فکر می‌کنم یک پرش‌کننده باید این مسأله را حل کرده و بر خودش مسلط باشد.
آیا رشته پرش با اسب خطراتی هم دارد، چه خطراتی معمولاً سوارکار را تهدید می‌کند؟
بیشترین مشکلی که برای سوارکاران به وجود می‌آید این است که تاندون سوارکاران هنگام پرش دچار آسیب می‌شود. مگر اینکه اتفاقی باشد اسب روی مانع بیفتد یا زمین بخورد، سوارکار هم روی زمین بیفتد. اگر سوارکار حرفه‌ای باشد معمولاً خطری ندارد، مگر کسانی که با کره اسب کار می‌کنند، میزان خطر برای آنها زیاد است به خاطر اینکه تازه دارند آموزش می‌بینند میزان خطا زیاد است.
اسب در موفقیت یک سوارکار چه اندازه نقش دارد؟
در این باره نظرهای مختلفی وجود دارد ولی از نظر من 70 درصد اسب در پرش نقش دارد و خیلی می‌تواند کمک کند.
بهترین‌نژاد اسب برای رشته پرش چه نژادی است؟
در حال حاضر اسب‌های زیادی از هلند به ایران وارد شده و اکثر اسب‌هایی که در ایران در مسابقات شرکت می‌کنند هلندی هستند.
چرا این اسب‌ها از خارج وارد می‌شوند؟ آیا اسب‌های ایرانی به لحاظ فیزیکی از آنها ضعیف‌ترند؟
ما اسب‌های خوبی داشتیم، چون در اصلاح نژاد کار نکردیم، همه نژادها به هم ریخت در حالی که ما هم می‌توانیم روی اصلاح نژاد کار کنیم، مثل آنها اسب خوب داشته باشیم، راستش هنوز خودمان به آن مرحله نرسیدیم.
آیا سطح مسابقات داخلی با رقابت‌های بین‌المللی فاصله زیادی دارد؟
بله، اکنون مسابقات بین‌المللی در سطح یک مترو60 سانتیمتر برگزار می‌شود در حالی که بالاترین رده قهرمانی کشور یک متر و50 سانتیمتر است.
یک اسب پرش خوب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
یک اسب پرش خوب باید گردن افراشته، شانه بلند، کمرکوتاه و پاهای زیر بدن داشته باشد.
