شایع ترین علت مراجعه زنان به متخصص بیماری های زنان، عفونت های ژنیکولوژیک (بیماری های عفونی مجاری تناسلی زنانه) با شیوع کمتر در رحم و لوله هاست. این بیماران اغلب به دلیل علائم همراه و گاه تکرار این علائم یا طولانی شدن علائم مراجعه می کنند.

اما قبل از شرح علائم باید راجع به حالات طبیعی واژن توضیح داد. در حالت عادی واژن دارای ترشحاتی است که این ترشحات در زمان میانه سیکل یا چهاردهمین روز پس از شروع پریود به حداکثر میزان خود می رسد.

این ترشحات که پس از پایان پریود و پاک شدن شروع می شود، در ابتدا شفاف بوده و به تدریخ غلیظ تر شده رنگ آن سفید مایل به زرد می شود و در میانه سیکل به حداکثر میزان خود می رسد.

پس برخی مواقع وجود این ترشحات طبیعی بوده و نیاز به درمان ندارد. عامل عفونت های واژن، باکتری ها و عوامل بیماری زای متعددی است و گاه چند عامل بیماری زا با هم موجب عفونت می شود و با معاینه و با توجه به علائم و همین طور با کمک آزمایشگاه، علت آن معلوم و درمان انجام می شود.

در برخی موارد به دلیل تغییرات محیط واژن، باکتری در این محیط ماندگار شده و به رغم درمان مناسب مجددا بیماری عود می کند اما ترشحاتی که علامت اولیه و اصلی عفونت های واژن است به اشکال مختلفی می تواند باشد: از ترشحات اندک تا فراوان، از ترشحات کم بو تا بسیار بدبو با رنگ های مختلف به خصوص خاکستری یا زرد مایل به سبز، همراه با خارش یا سوزش یا خونریزی حین نزدیکی یا خونریزی حین معاینه، یا وجود ترشحات پنیری شکل همراه با خارش یا سوزش حین نزدیکی یا سوزش حین ادرار کردن.

علائمی که ذکر شد، شایع ترین علائم در انواع عفونت های واژن است که در صورت وجود این علائم باید به پزشک جهت معاینه مراجعه شود. نباید هرگز بدون معاینه و نظر پزشک دارو مصرف کرد؛ چون در بسیاری از موارد چند عفونت با هم اتفاق می افتد و درمان یکی به تنهایی کافی نیست و در مواردی هم علائم یک عفونت شبیه دیگری است.

به علاوه در برخی از موارد باید همسر بیمار هم درمان شود؛ چون عامل عفونت به مرد منتقل شده و هرچند ممکن است در مردان بیماری علامت داری ایجاد نشود اما قابلیت انتقال مجدد به زن وجود داشته و موجب عود مجدد می شود.

علامت این بیماری خارش و ترشحات پنیری است. این بیماری به خصوص در زنان باردار، افراد دیابتی و کسانی که ضعف سبستم ایمنی بدن دارند یا به طور مرتب داروهای کورتون دار مصرف می کنند، دیده می شود.

درمان آن ساده است اما برخی اوقات مزمن می شود که در این صورت درمان آن مشکل خواهد بود. عفونت های دیگر واژن به دو دلیل مهم است؛ یکی این که احتمال انتقال به همسر و عود مجدد وجود دارد و دلیل دیگر این که انواعی از این عفونت ها که در رحم و لوله ها اتفاق می افتد، در صورت عدم درمان منجر به چسبندگی لوله ها و در نهایت نازایی می شود.

اما می توان از بروز آن جلوگیری کرد

با رعایت برخی نکات بهداشتی می توان به میزان زیادی از بروز عفونت های مجاری ادراری و فلورواژن جلوگیری کرد. ترشحات طبیعی واژن برای سلامت آن ضروری است.

این ترشحات معمولا «رنگ و بو» ندارد و باعث سوزش و خارش نمی شود ولی در صورتی که با عرق ترکیب شود و بهداشت محیط رعایت نشود و شست و شوی مرتب انجام نگیرد، می تواند پوست را تحریک و محیط را مستعد رشد قارچ و باکتری غیرمفید کند که در این صورت ترشحات تغییر رنگ و بو می دهد.

عواملی در ابتلا دخیل است

از عوامل مستعدکننده عفونت در محیط واژن می توان به لباس های زیر تنگ یا لباس های زیر حاوی مواد نفتی و پلاستیکی، مشکلات هورمونی، دوران قاعدگی، دوران بارداری، یائسگی و استفاده از صابون و مواد شوینده با PH قلیایی اشاره کرد.

کف ناشی از شوینده های نامناسب در حین شست و شوی فرد، به خاطر آناتومی خاص این ناحیه وارد واژن می شود. استفاده مکرر از این شوینده ها به خاطر قلیای بودن، PH این ناحیه را بالا برده و موجب فراهم شدن محیط مساعد جهت رشد و تکثیر باکتری های غیرمفید و درنهایت افزایش احتمال ابتلا به عفونت واژن می شود.

استفاده از شوینده های دارای PH اسیدی، نقش مهمی در حفظ PH اسیدی واژینال دارد.

از ژل ها استفاده کنید

از این رو پزشکان متخصص زنان و زایمان استفاده از ژل های بهداشتی را برای حفظ تعادل محیط واژینال توصیه می کنند.

ژل های بهداشتی به سبب بهره گیری از گیاهان موثر نقش مهمی در تعادل PH همچنین ضدعفونی کردن محیط دارد.

گیاهان شناخته شده با اثرات کاملا درمانی نظیر آویشن، آلوئه ورا و بابونه با اثرات ضدعفونی کنندگی، ضدقارچی و ضدباکتریایی و تنظیم PH محیط از بهترین گیاهان برای استفاده در این محصول است.