استوماتیت یک نوع بیماری و التهاب فراگیر دهان است که تقریباً ممکن است همه قسمت‌های دهان را درگیر کند.
شرح بیماری استوماتیت
استوماتیت عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام) که دارای 2 نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایع‌تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین و نسان. استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد.
علائم بیماری استوماتیت
استوماتیت علائمی نظیر التهاب دهان، قرمزی و خونریزی، درد خفیف، شدید، زخم‌های دهان، تنفس بدبو، بی‌اشتهایی، خستگی، تب و تحریک‌پذیری را به همراه دارد.
علل بیماری استوماتیت
• عفونت
• تروما
• خشكی
• تحریك‌كننده‌ها
• عوامل سمی
• بیش حساسیتی
• بیماری‌های خودایمنی
• كمبود ویتامین
• كم‌خونی
• گاهی ناشناخته
عوامل افزایش دهنده خطر
• آلرژی به غذا یا داروها
• سیگار کشیدن
• دندان مصنوعی
• استرس روحی، اضطراب
• دندان‌های ناهموار
• پرتودرمانی
• شیمی درمانی
• سوء مصرف الکل، غذاهای داغ یا چاشنی‌ها
• حساسیت به دهان‌شوها، رنگ شکلات‌ها، رژ لب
• عوارض جانبی داروها
• مواجهه شغلی با رنگ‌ها، فلزات سنگین، بخار اسید، غبار صنعتی
چگونه می توان استوماتیت را درمان کرد؟
درمان استوماتیت با توجه به نوع آن متفاوت است. نوع ویروسی آن هیچ درمانی نمی خواهد. اگر در کودکان باشد، فقط چون کودک بیقراری می کند، ممکن است والدین را دچار اضطراب و نگرانی کند. کافی است به آنها اطمینان داد که علایم خودبه خود از بین می روند.
در مورد نوعی که ناشی از رادیوتراپی است بهتر است از دهانشویه استفاده شود. دهانشویه های زیادی امروزه در بازار موجود است که بدون نسخه هم قابل خریداری است. انواعی که دارای ماده ای به نام بنزین آمید است این علایم را کمتر می کند.
در مورد استوماتیت آفتی هم می توان از یک قاشق شربت دیفن هیدرامین فقط به عنوان دهانشویه استفاده کرد و با آن دهان را شستشو داد. پمادهای کورتیکواستروییدی نیز گاهی استفاده می شود که دوره آفت را کمتر می کند و مشکل بیمار را از بین می برد.
فعالیت و رژیم غذایی در بیماری استوماتیت
در فعالیت محدودیت لازم نیست.
ممكن است لازم باشد از غذاهای چاشنی‌دار یا غذاهایی كه سفت، تیز یا خشك هستند، اجتناب شود. از هر غذایی كه یك واكنش آلرژیك برانگیزد، خودداری كنید.
