این تکه های آبی رنگ یخی هنگامی ظاهر می شوند که باد و بخار یخ ها را خالی را برف می کند. هنگمی که خورشید قطب از بالای افق  سر برمی آورد، سطح شفاف، و صیقل یافته ی هنرمندی باد بر سطح یخ، رنگ فیروزه ای جذابی را منعکس می کند که چشم هر بیننده ای را به خود می کشاند؛ و این سوال را در ذهن متبادر می کند که چیست این فیروزه ی براق ؟

قطب جنوب تنها سرزمین بر روی زمین است که چنین هنرمندی را به نمایش می گذارد و نمونه ی آن در هیچ کجای زمین مشاهده نشده است. این یخ های آبی  به طرز وحشتناکی لیز و سر هستند، به طوری که راه رفتن بر روی آنها چالشی عظیم برای ماجراجویان محسوب می شود؛ آنها مایل اند این فرصت را به خود بدهند تا بتوانند در طول زمان حرکت کنند، این جاست که به یاد عصر یخبندان می افتیم.

بسیاری از یخ های آبی رنگ از قدیمی ترین یخ ها در قطب جنوب هستند. دانشمندان سال هاست به حفاری این یخ های آبی پرداخته اند و در نهایت نتیجه حیرت آور بود! یخچال هایی متعلق به یک میلیون سال قبل؛ و دانشمندان همچنان به دنبال یافتن یخ های مسن تری در قطب جنوب هستند.

هنگامی که در ابتدا یخ در حال انجماد و شکل گیری است، با حباب های هوا پر می شود؛ و در زمانی که یخ آرام دفن می شود و در زیر یخ های جوان تر که در بالای آن هستند، تحت فشار قرار می گیرد، یخ قدیمی تر آرام آرام و به تدریج شروع به آبی شدن می کند؛ و هرچه یخ عمیق تر فرو رود، این حباب های هوا ریزتر و ریزتر می شوند. بدون در نظر گرفتن اثری که حباب های هوا می توانند در شکل دهی به رنگ آبی که به چشم می آید داشته باشند، عمق نفوذ نور در یخ است که به مرور زمان بیشتر می شود.

در چشم انسان، یخ های طبیعی قدیمی مانند فیلتری عمل می کنند که نور قرمز و زرد را جذب  و نور آبی را منعکس می کنند؛ به این شکل اشعه های آبی زیبا و شگفت انگیزی را از یخ دریافت می کنیم. در مقابل این بازی نور و رنگ، برف سفید و پر از حباب های هواست. برف سفید طیف کاملی از نور سفید را منعکس می کند، مانند ماء الشعیر که به تازگی از بطری  داخل لیوان ریخته شده ، روی ان را حباب ها پر می کنند؛ در آن جا هم رنگ حباب های کف، سفید است.

 منطقه ی یخ آبی در نزدیکی کوه قطب جنوب (هاوی )

یخچال های آبی رنگ گاهی در لبه های قطب جنوب، جایی که به دریا می رسد درآب دریا غوطه ور می شوند. همچنین در هنگام تابستان،  ذوب شدن یخ ها نیز می تواند همین یخ آبی رنگ را ایجاد کند. اما عمدتاً  منطقه ی یخچال های آبی رنگ اغلب در نزدیکی سلسله کوه های قطب جنوب شکل گرفته و مشاهده می شود.

 یخچال های طبیعی عظیم قاره جنوبگان مانند رودخانه ای آرام از یخ هاست. در زمانی که این جریان آرام یخی با مانعی مانند همین کوه ها برخورد می کند، لایه های عمیق تر یخ مانند روخانه ای که از صخره ای جوان در بستر عبور می کند، به سمت بالا با فشار حرکت می کنند. به علاوه یخچال های آبی رنگ تمایل دارند که بر روی سطح پناه کوه ها جایی که باد شدید، برف و یخ را  از کوه دور کرده، قرار بگیرند،. با گذشت زمان، لایه های قدیمی تر بر اثر تبخیریخ نمایان می شوند. مطابق نتایج پژوهشی که در مجله ی علوم جنوبگان  منتشر شده است؛ یخچال های آبی رنگ، فقط یک درصد از قطب جنوب را تشکیل می دهند و معمولاً به طول چند کیلومتر در هر جهتی گسترده اند.

یخچال های آبی جنوبگان، جواهرنایابی را در خود جای داده اند : جواهری به نام "شهاب سنگ ها". بیش از 25 هزار شهاب سنگ از این منطقه ی آبی رنگ جمع آوری شده است. یخچال های در حال تبخیر این شهاب سنگ ها را که بر روی  این قاره ی منجمد در طی هزاران سال افتاده اند، باقی می گذارند؛ البته  این شهاب سنگ ها در وسعت اندکی از این قاره متمرکز شده اند. صیادان شهاب سنگ ها هر سال به سرزمین آبی رنگ سفر کرده و درطی سفر با کاروان های برفی متحرک شان، برف ها را اسکن می کنند. مناطقی که پوشیده از یخچال های آبی رنگ است، معمولا به عنوان مسیری برای فرود هواپیما با چرخ به جای اسکی به کار می روند. دولت هایی مانند ایتالیا، استرالیا، نروژ، روسیه، و ایالات متحده آمریکا بر روی این یخچال های آبی رنگ کار می کنند.