در وعده سحر بایستی از خوردن کله پاچه و غذاهای پُر چرب, سوسیس و کالباس, سُس مایونز, نمک و ادویه جات به خصوص فلفل خودداری شود, زیرا این مواد اصطلاحاً ایجاد آتش می‌کنند و برای هضم و دفع نیاز به آب فراوان دارند و باعث تشنگی شدید می‌شوند در این وعده مقداری برنج یا ماکارونی بدون روغن, مقداری گوشت سفید, ماست کم چرب و سالاد بدون سُس و در کنار این مواد مقداری میوه و مایعات پیشنهاد می‌شود.
در زمان افطار نیز باید یک وعده مفید و کم حجم در نظر گرفته شود, مثلاً مقداری حلیم که به آن کمی عسل اضافه شده باشد به همراه یک لیوان شیر یا چای کم رنگ گزینه مناسبی است یا جایگزین عسل نوشیدنی مورد اشاره با خرما صرف شود.
از نیم ساعت پس از وعده افطار نوشیدن جرعه جرعه مایعات البته نه یکباره شروع شود و از یک ساعت پس از آن مصرف میوه و سبزیجات به دلیل بالا بودن فیبر و تامین ویتامین‌های محلول در مایع ضرروی است, فیبر به دلیل اینکه آب فراوانی به خود جذب می‌کنند در این دوران کاربردی هستند.
برای وعده غذایی شام نیز باید یکی از کربوهیدرات‌های مرکب مانند نان, برنج, ماکارونی یا سیب زمینی به همراه مواد پروتئینی مانند انواع گوشت‌ها یا سفیده تخم مرغ, سالاد و ماست کم چرب در برنامه غذایی لحاظ شود.
در طول افطار تا سحر باید به ازای هر 20 کیلوگرم از وزن بدن حدود 700 سی سی تا یک لیتر مایعات مصرف شود تا بدن با کم آبی مراجعه نشود زیرا سلول‌های بدن در محیط کم آبی دچار صدمه و اکسید شدن می‌شوند که بحث کامل آن در این بحث نمی‌گنجد.
