مارافینی، متخصص در زمینه ی بیولوژی در این زمینه می گوید:" هر اینچ از بدن ما، چه در درون و چه در بیرون، مملو از باکتری است. در واقع هر انسان ده برابر تعداد سلول هایی که در خود دارد؛ دارای باکتری است. بسیاری از این باکتری ها دوستان ماهستند، و به ما در هضم غذاها، و مبارزه با عوامل بیماری زا کمک می کنند. نکته ی جالب این است که اطلاعات ما در مورد این ارگانیسم های بی شمار که زندگی مان به انها وابسته است بسیار اندک بوده و در هاله ای از رمز و راز باقی مانده است.

در پژوهشی که هفتم ماه می امسال در مجله ی سِل  منتشر شده است؛ دانشمندانی از دانشگاه راکفلر، توانستند به این راز پی ببرد که  پروسه ی دفاعی  باکتری ها در برابر متجاوزان چگونه است. سال های طولانی پژوهش گران در مورد نتایج متفاوت در مورد سیستم ایمنی انواع گوناگونی از باکتری ها سردرگم بودند.

برخی از داده ها در این زمینه نشان داده بود، هنگامی که یک ویروس به یک باکتری حمله می کند، این مکانیسم که به type III CRISPR-Cas معروف است، دی ان اِی ویروس را مورد حمله قرار می دهد؛ و به این شکل مانع می شود، ویروس با تقلید از سیستم باکتری خود را کپی کرده و سایر باکتری ها را آلوده سازد.

اما برخی دیگر از آزمایش ها، مشخص ساخت که type III CRISPR-Casمی تواند تنها ویروس را با شکستن آر اِن اِی ویروس، آن را متوقف کند. لوچیانو مارافینی و پولامی سامایی هر دو در دانشگاه راکفلر مشغول به بررسی این موضوع هستند و در تلاش اند که راز این معما را بیابند.  در این پژوهش، آنها شکسته شدن دی اِن اِی و آی اِن اِی ویروس، توسط سیستمtype III CRISPR-Cas  را بررسی می کنند. او در این پژوهش ها به نکته ی کلیدی این راز که در میان پروتئین ها نهفته بود پی برد. پروتئینی به نام آی اِن اِی پلیمرز، که سلول ها از آن برای رونویسی دی اِن اِی به آر اِی اِن استفاده می کنند.

او و همکارش، مشاهده کردند که  type III CRISPR-Cas نیز همان گونه  عمل می کند. به این شکل که ای اِن اِی تولید شده از دی اِن اِی ویروس را می شکند، یعنی می تواند دی اِن اِی ویروس را هم بشکند.

مارافینی معتقد است که به پیشرفت هایی در این سیستم دوجانبه ی درون باکتری دست یافته است. وی می گوید: "بسیاری از ویروس ها با ژنوم سلول های دیگر ادغام می شوند و البته به صورت نهفته و خفته باقی می مانند و هیچ آسیبی وارد نمی کنند. در واقع، به عنوان نمونه  این ویروس ها می توانند  با حمل سم هایی که حیات باکتری ها را تامین می کنند، برای آنها مفید هم باشند.

نمونه ی دیگر سم دیفتری است که نوع خاصی از باکتری آن را ترشح می کند؛ اما ژن های رمزگذار سم ( توکسین) ناشی از فعالیت یک ویروس است."  وی می افزاید:" هنگامی که قبل از غیرفعال کردن ویروس ها  از انها خواسته می شود که شروع به رونوشت برداری از دی اِن اِی شان برای آر اِن اِی کنند، سیستم  type III CRISPR-Casباعث می شود که ویروس ها غیرفعال و نهفته باقی بمانند، و به آنها اجازه می دهد که همچنان به باکتری میزبان خدمت کنند.

کشف جزییات  این مساله که چگونه میکروب ها در جهت حفظ سلامت و بهداشت بدن تلاش می کنند  ونیز فراوان  بودن آنها در کلیه ی گونه های حیاتی بر روی سیاره زمین سلامت ما را تضمین کرده و به این نتیجه می رساند که در همه ی انواع گونه ها، و اکوسیستم ها، میکروب ها منبع تعدادی از ابزارهای فناورانه ای هستند که باعث انقلابی در علم و پزشکی خواهند شد."

مارافینی می افزاید:" بیش از چهل سال پیش، دانشمندان آنزیم هایی را کشف کردند که قادر به بُرش دی اِن اِی از ویروس هایی که به باکتری ها حمله کرده بودند شدند و به این شکل سطح جدیدی از ابزارهایی ساخته شد که  انقلابی را در زیست پزشکی به راه انداخت." امروز ، فناوری نوین بر پایه ی نوع دیگری از  CRISPR-Cas در حال ایجاد موجی جدید در این انقلاب است، که به دانشمندان اجازه می دهد تا به سرعت و سهولت ژنوم هایی را  به شکل هایی که تاکنون وجود نداشته ویا امکان ساخت آن نبوده بسازند.

مارافینی در نهایت معتقد است که این تنها مقدمه ای است از این که دانستن بیولوژی ابتدایی میکروب ها می تواند بسیار مفید باشد چون میکروب ها بخش حیاتی از بیولوژی در سیاره ی ماهستند، و یافتن شیوه ی عملکرد آنها برای ما مهم است.