برای اینکه به این سؤال پاسخ دهید ابتدا لازم است کمی درباره ماهیت نور فکر کنید. زمانی که همه طول موجهای مرئی نور به چشم ما میرسند، همه چیز را به رنگ سفید میبینیم. اگر فقط طول موجهای مشخصی به چشم برسند، رنگهای مرتبط با این طول موجها را میبینیم و زمانی که هیچ یک از طول موجهای مرئی به چشممان برخورد نمیکند، همه چیز را به رنگ سیاه میبینیم.
در بیشتر ساعات روز، خورشید همه طول موجهای مرئی نور را میتاباند و از این رو نور خورشید سفید به نظر میرسد. اگر نور خورشید به ابرها برخورد کند، تنها بخشی از نور تابیدهشده از خورشید از سطح زمین منعکس میشود. نوری که از ابرها عبور میکند کم و بیش به یک اندازه، توسط قطرات بسیار ریز آب موجود در ابرها پراکنده و متفرق میشود.
پراکندگی امواج نور توسط قطرات آب درست مثل این است که توپی بین یک ضربهگیر و یک میله چوبی به دام افتاده و در حال جست و خیز و از این سو به آن سو رفتن باشد.
با افزایش ارتفاع ابرها، بخش قابل توجهی از نور خورشید از سطح آنها منعکس می شود
وقتی نور با ذرات معلق در اتمسفر برخورد میکند نیز از این سو به آن سو میرود. از آنجا که ابرها نور خورشید را در آسمان پراکنده میکنند، بنابراین چنین امکانی را فراهم میآورند، تا تمام طول موجهای نور مرئی به چشم ما برسند و به همین دلیل است که ابرها سفید دیده میشوند.
با بزرگ شدن ابرها و افزایش ارتفاع آنها، بخش قابل توجهی از نور خورشید از سطح آنها منعکسشده و مقدار کمتری از نور تابیده شده میتواند به داخل ابرها نفوذ کند. اگر ضخامت ابرها به بیش از 900 متر برسد، بخش بسیار جزئی از نور خورشید میتواند به داخل ابر نفوذ کند و به این ترتیب قسمت میانی ابر تیرهتر به نظر میرسد.
ابرهای تیره رنگ ابرهای بارانزا هستند
همچنین قطرات آب موجود در قسمت میانی این ابرها، بزرگتر میشوند و به جای اینکه نور را منعکس کنند، بخش قابل توجهی از آن را جذب میکنند.
در چنین شرایطی نور کمتری به درون ابرها نفوذ میکند و این ابرها به طور تقریبی سیاه به نظر میرسند. این قطرات آب بسیار بزرگ درون ابرها که نور را به خود جذب میکنند، اغلب به قدری سنگین میشوند که به شکل قطرات باران به زمین میریزند.
همه ما به تجربه میدانیم که ابرهای تیره رنگ ابرهای بارانزا هستند، اما با توجه به آنچه گفته شد، میدانیم چرا اساسا این ابرها تیرهتر از دیگر ابرها به نظر میرسند.