ونیز به شهر کانال‌ها مشهور است و با جمعیتی بالغ بر هفت میلیون نفر مرکز ناحیه ونتو است. شهر ونیز در شمال ایتالیا و در میان دریای آدریاتیک قرار گرفته است ونیز بصورت جزیره‌های کوچکی است و خشکی‌ها به وسیله کانال‌ها از هم جدا شده اند و تردد در شهر به وسیله قایق صورت می گیرد.
شهر ونیز یکی از شهرهای توریست پذیر جهان است و سالانه میلیون ها توریست به این شهر میروند از دیدنی های این شهر میتوان به میدان سن مارکو محل دفن مرقس یکی از حواریون حضرت مسیح که به سن مارکو مشهور است را نام برد.
براساس نوشته‌های تاریخ‌پژوهان، نخستین ساكنان ونیز از شهرهای رومی پادوآ، آكوئیلیا و كانكوردیو به ونیز رفتند. آنها به قصد اشتغال در حرفه ماهیگیری عازم ونیز شدند. از قرن چهاردهم میلادی ونیز محل استقرار ملوانان حرفه‌ای شد و كم‌كم شهر به علت نیروی دریایی‌اش شهرت یافت. در زمان‌های اضطراری همه مردان 18 تا 60 ساله به خدمت فراخوانده می‌شوند و آموزش‌های نظامی می‌دیدند.
مثلا در سال 1338 میلادی 30 هزار نفر از مردان ونیزی آموزش نظامی دیدند و خود را برای دفاع از شهر آماده كردند و البته در نبردهایی كه شركت كردند، بیشترشان كشته شدند. از قرن پانزدهم، ونیز بتدریج به بندری تجاری تبدیل شد و تا سال 1450 بیش از 3000 كشتی بازرگانی متعلق به ونیز بودند یا در آنجا تردد می‌كردند. تهاجم ارتش ناپلئون ونیز تا سال 1797 یك جمهوری مستقل بود.
اما پس از 1070 سال جمهوری ونیز استقلال خود را از دست داد. زیرا ناپلئون بناپارت در دوازدهم می 1797 ونیز را فتح كرد. در اكتبر همان سال براساس معاهده‌ای كه بین ناپلئون و دولت اتریش امضاء شد، كنترل ونیز را اتریشی‌ها در اختیار گرفتند.
اما در سال 1805 با عقد معاهده‌ای دیگر، ونیز دوباره بخشی از پادشاهی ناپلئون در ایتالیا شد. تا این كه در سال 1814 به دنبال شكست ناپلئون یك بار دیگر اتریشی‌ها كنترل ونیز را در دست گرفتند. در سال 1866 پس از 7 هفته جنگ‌های خونین ونیز بخشی از ایتالیا شد. در دوران اشغال شهر، بسیاری از بناها و آثار تاریخی آن ویران شد و شهر در فضایی از یاس و ناامیدی به حیاتش ادامه داد.
در نیمه دوم قرن نوزدهم ونیز دوباره در مسیر شكوفایی قرار گرفت و به بندری جذاب برای گردشگران تبدیل شد. در طول جنگ جهانی دوم، ونیز از معدود شهرهایی بود كه از گزند جنگ تقریبا بركنار ماند و بافت خود را حفظ كرد. امروزه آثار هنری و معماری بسیاری متعلق به قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم در ونیز باقی مانده است.
اگر مدت اقامت تان در ونیز محدود است و شهر را هم خوب نمی شناسید، هر وقت چیزی دیدید که می پسندید، همان موقع و از همان جا آن را بخرید. هیچ تضمینی نیست که بعدا دوباره چشمتان به آن فروشگاه بیافتد. انتظار داشتتید در ونیز خبری از مغازه‌های طراحان لباس نباشد؟ اشتباه می‌کردید. در ونیز هم مثل بقیه شهرهای مهم ایتالیا، مارک‌های معروف لباس فراوان پیدا می شود.
خیابان های اطراف میدان سن مارکو پر است از اسم های آشنا : مارک‌های گوچی، پرادا، آرمانی، ورساچه و... آن حوالی شعبه دارند. دور و بر کاله دلا ماندولا و کامپو سنتو استفانو هم بوتیک‌های خوبی پیدا می‌شود که گر چه شاید به آن معروفی نباشند، اما اجناس زیبا و تکی از قبیل انواع لباس، کفش، کیف‌دستی و... را عرضه می‌کنند.
ونیز حدودا 1700 سال قبل بر روی 118 جزیره کوچک در جوار دریای آدریاتیک و در شمال شرق ایتالیا ساخته شد، كه از طریق 400 پل به هم وصل شده اند .در سده دوم میلادی مردم قسمتی از شمال ایتالیا که از حمله های مکرر اقوام ژرمن به ستوه آمده بودند به این جزایر کوچ کردند و در طول قرن ها این شهر زیبا و رویایی را به وجود آوردند.
ونیز امروزه یکی از شاهکارهای معماری و شهرسازی دنیا به شمار می رود. ونیز ایتالیا، موسوم به شهر كانالها ، محلی رویایی برای اهل سفر و گردشگری است. فونداسیون ساختمان های شهر ونیز از چوب است ، اما چوب مخصوصی است که از روسیه واردشده است.این چوب ها ضمن داشتن ضخامت و استحکام زیاد ویژگی دیگری که دارند این است تا وقتی که در مجاورت اکسیژن قرار نگیرند،نمی پوسند،بنابراین در آب به راحتی می توان از آن استفاده کرد.
عمارت های تاریخی و آثار باستانی بسیار زیبا،آبراه ها و قایق های سنتی که به آن گندولا می گویند و نقش اتومبیل را در تنها شهر مدرن بدون ماشین دارند،کارناوال ماسک معروف ونیز، همه و همه به این شهر جلوه زیبا و تماشایی داده اند که هر ساله حداقل شش میلیون توریست از آن بازدید می کنند.
کل شهر بخودی خود یک چشم‌انداز بی‌نظیر است، چیزی که در تمام دنیا مانندی ندارد. بهترین راه برای گردش در ونیز قدم زدن است. خیابان سنت مارکز اسکوآر (St Mark’s Square) اگر شما صادقانه بخواهید امپراطوران پیشین ونیز را درک کنید اینجا جایی است که باید از آن دیدن کنید. در اطراف میدان، قصر سلطنتی سنت مارکز (St Mark’s) را پیدا خواهید کرد، مزین به صف غیر قابل باوری از گنج های غارت شده و کاخ دوجز (Doge’s) با اتاق‌های ایالتی عالی اش و برج ساعتی باشکوهش و برج کلیسا، در جایی که شما می‌توانید چشم‌اندازی پر زرق و برق از ونیز داشته باشید. Ca’ Rezzonico اینجا در 1756 ساخته شد.
بالغ بر گذشت 100 سال از نخستین روز ساخت آن، Longhena’s Palazzo یکی از زیباترین اماکن در کل شهر است. Ca’ Rezzonico, Dorsoduro Ca’ Pesaro Ca’ Pesaro موزه مدرن هنری شهر است و در یک Palazzo قدیمی واقع شده است. اکثر هنرهای مهیج را میتوان در دپارتمان هنر شرقی پیدا کرد. آدرس: Fondamenta Pesaro, Santa Croce 2070 اینترنت: www.museiciviciveneziani.it Rialto Fish Market از بازار در طول هفته دیدن کنید. ماهی فروشان، صحنه های هیاهو، نمای خارجی قدیمی و کانال ؛ همگی را در یک تجربه می توان دید. بهترین مغازه های قصابی شهر نیز در همین محل قرار دارند.
ونیز در جهان با كانال‌های آبی اش مشهور است. حدود 150 كانال یا آبراه ، 118 جزیره ونیز را به یكدیگر ارتباط می دهند، جالب این كه این جزایر را 400 پل به یكدیگر متصل كرده اند. در قسمت قدیمی و تاریخی شهر، كانالها نقش خیابان را دارند و در آنها تاكسی‌ها و اتوبوس‌های آبی مسافران را جابجا می كنند. ونیز بزرگ ترین شهر بدون اتومبیل در اروپاست.
قسمت شمالی شهر همان بافت قرن‌های گذشته را حفظ كرده، به طوری كه مردم برای رفت و آمد یا از قایق استفاده می كنند یا با پای پیاده به مقصد خود می روند، ونیز شهری بدون خودرو سواری و كامیون است.
شهر ونیز 25 خط اتوبوسرانی آبی دارد. قایق سنتی و كلاسیك ونیز به نام گوندولا امروزه عمدتا گردشگران را جابه جا می كند یا از آن برای مراسم عروسی و جشن های دیگر استفاده می شود. بیشتر ونیزی ها برای رفت و آمد اتوبوس آبی سوار می شوند. شهر همچنین شمار زیادی قایق شخصی دارد كه همان خودروهای شخصی افرادند.
