سفر به مریخ و کشف عجایب سیاره سرخ همواره یکی از آرزوهای انسان ها بوده است. ارسال ماهواره های فضایی یا کاوشگرهای مختلف به این سیاره راهگشای کارشناسان ناسا بوده که از میان آنها می توان کاوشگر کنجکاوی را نام برد.

این کاوشگر از زمان فرود بر سیاره مریخ و ارسال اطلاعات مختلف توانست بخش جدیدی از این سیاره را به کارشناسان نشان دهد. در حال حاضر، سفر به سایر اجرام بیش از چندین ماه به طول می انجامد و در نهایت مشخص نیست که آیا فضانورد قادر به بازگشت به زمین خواهد بود یا خیر. به همین دلیل سفرهای فضایی را «سفرهای بی بازگشت» نیز نامیده اند.

اما اکنون کارشناسان ناسا اعلام کرده اند که به دنبال راه حل جدیدی هستند تا سفر به مریخ را از چند ماه به ۳۹ روز کاهش دهند. این پروژه جدید راکت VASIMR نام دارد که انرژی الکتریکی برای تبدیل سوخت هایی مانند هیدروژن، هلیوم یا دیوتریوم را به گازهای پلاسمایی که حرارت آنها تا ۱۹.۸ میلیون درجه فارنهایت افزایش پیدا می کند، مورد استفاده قرار می دهد. این گاز پلاسمایی با استفاده از میدان مغناطیسی برای انرژی دادن به فضا پیما به لوله های موتوری آن انتقال داده می شود.

این فناوری جدید می تواند یک فضاپیما یا شاتل را با سرعتی در حدود ۵۵ کیلومتر بر ثانیه به مریخ بفرستد تا دور جدیدی از سفر به مریخ و تنها در مدت ۳۹ روز آغاز شود.

سفر بی بازگشت چیست؟

برای انتخاب ساکنان آینده مریخ، بیش از دویست هزار نفر ثبت نام کردند که در پایان سومین مرحله انتخابی، دو ماه پیش نام صد نفر از کشورهای مختلف دنیا اعلام شد.

باس لنسدورپ مدیر عامل و از بانیان پروژه مارس وان گفت کاهش قابل توجه تعداد داوطلبان برای یافتن افراد مناسب برای سفر به مریخ ضروری بوده است:

"این مریخی های مشتاق به جهانیان امکان می‌دهند نظری کوتاه به کاشفان دنیای مدرن بیندازند."

برای انتخاب این افراد، دکتر نوربرت کرافت مسئول پزشکی مارس وان با داوطلبان از طریق اینترنت مصاحبه کرده و آگاهی آنها از خطرات پیش‌ِ رو، روحیه جمعی و انگیزه آنان ارزیابی کرده است. افراد منتخب هر کدام در ویدئویی کوتاه به معرفی خود و انگیزه‌هایشان پرداخته‌اند. 

به گفته دکتر کرافت، تعداد داوطلبان قوی زیاد بوده و این کار انتخاب را "بسیار مشکل" کرده بوده است. 

در بین این صد نفر سعید قندهاری، ایرانی مهاجر که در اوکلند نیوزیلند زندگی می‌کند تنها کسی است که از نیوزیلند در بین صد نفر قرار گرفته است.

بجز آقای قندهاری دو ایرانی دیگر هم که ساکن ایران هستند، الهه نوری و صادق مدرسی، در بین صد نفر پایانی هستند.

از بین این صد نفر در مرحله بعد ۴۰ نفر و در نهایت ۲۴ نفر برای سفر نهایی به مریخ انتخاب خواهند شد. از سال ۲۰۲۵ هر دو سال یکبار یک گروه چهار نفره به مریخ اعزام خواهند شد. 

بر طبق برنامه‌ای که پروژه مارس وان اعلام کرده، آموزش و تمرین این فضانوردان امسال آغاز خواهد شد و تا سال ۲۰۲۴ طول خواهد کشید. اولین مسافران این پروژه در سال ۲۰۲۵ به مریخ خواهند رسید.

جزئیاتی درباره 3 ایرانی که قصد سفر بی بازگشت به مریخ دارند

سعید قندهاری مدرک کارشناسی ارشد فیزیک از ایران و کارشناسی ارشد روابط بین الملل و حقوق بشر از نیوزیلند دارد.

آقای قندهاری که خود را "آچار فرانسه" می خواند می گوید که در زمینه کشاورزی، شکار، تعمیرات فنی، نجوم و اخترشناسی تجربه و علاقه دارد و کار حجامت هم انجام می دهد.

او در حال حاضر کارشناس فنی وزارت توسعه اجتماعی نیوزیلند است و در زمینه فراوری گوشت و تحویل آن به رستورانها و مغازه ها هم فعالیت می کند.

الهه نوری ۲۱ سال دارد و دانشجوی معماری است خود را به طراحی و دکوراسیون علاقمند می داند. او مشارکت در این پروژه را "آرزو" و "هدف مهم" می داند که به "جهشی" بزرگ در تاریخ بشر منجر خواهد شد.

الهه به نجوم و اخترشناسی علاقمند است و سازدهنی می نوازد. او از ۱۶ سالگی به کیهان‌شناسی علاقمند شده و در آن دریافته که از کائنات چیز زیادی نمی داند بنابراین شروع به مطالعه و تحقیق در این زمینه کرده است.

صادق مدرسی که ۳۰ سال دارد در زیست شناسی تحصیل کرده و به طور حرفه ای تنیس روی میز بازی می کند.

مدرسی معتقد است که هر کس باید علائق خود را دنبال کند و انسان قدرت خود را به عنوان موجودی که می تواند به اهداف متعالی دست پیدا کند نشان داده است.

پروژه مارس وان در سال ۲۰۱۱ با این هدف آغاز شد که استراتژی مسکونی کردن مریخ در سال ۲۰۱۵ تدوین شود.

افراد منتخب در گروه‌های چهار نفره به مریخ اعزام می شوند و هر دو سال چهار نفر دیگر به جمع آنها اضافه می شود تا جامعه انسانهای مریخ نشین بتدریج شکل بگیرد. 

این مهاجران امکان بازگشت به زمین را ندارند و باید آماده باشند که تمام عمر خود را در مریخ سکونت کنند. افراد منتخب هشت سال تعلیم خواهند دید و هر دو سال چند ماه در انزوای کامل از دنیا قرار داده می شوند تا شرایطی مشابه آنچه اتفاق خواهد افتاد را تجربه کنند.

دو مریخ‌نورد اقامتگاه فضانوردان را پیش از اعزام آنها به مریخ آماده خواهند کرد. سپس گروه اول فضانوردان علاوه بر کارهای تحقیقاتی، اقامتگاه و شرایط را برای گروه دوم آماده خواهند کرد.

مریخ ۲۳۰ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد و سفر به آن هفت تا هشت ماه طول می کشد (بسته به موقعیت دو سیاره).

فضانوردان این مدت را در فضایی بسیار تنگ (بسیار کوچکتر از اقامتگاهشان در مریخ) می گذرانند. از دوش گرفتن خبری نخواهد بود و استحمام با حوله خیس است. غذا هم کنسروی یا منجمد خواهد بود.

مسافران مریخ برای جلوگیری از تحلیل عضلات باید روزی سه ساعت نرمش کنند و در صورتی که با توفان خورشیدی مواجه شوند، باید تا چند روز را در محفظه‌ای حتی کوچکتر در قسمت بیشتر حفاظت شده سفینه بگذرانند.