عکاسی سیلوئت یعنی قرار دادن سوژه تاریک روبروی پس زمینه روشن؛ سوژه مورد نظر به گونهای در قاب نقش میبندد که به نظر یک سایه تاریک است.
بیشتر عکسهای سیلوئت ، در برابر آفتاب یا پس زمینهای که با یک نور شدید روشن شده است ثبت میشوند. برخی از سیلوئتها نیز در زیر آب ثبت میشوند. سوژه اصلی به طور کلی تیره شده و تنها محدوده و مرزهای جسمیاش، آن را از پس زمینه جدا میکند.
عکاسی سیلوئت، تکنیک فوقالعادهای برای نمایش رازآلود و در عین حال باشکوه یک سوژه به شکلی ساده نمایانه و تنها با ارائه شکل کلی سوژه است. نکتهای که در مورد عکس سیلوئت وجود دارد این است که در این تکنیک مشخصات سوژه به صورت کامل نمایان نمیشود، بلکه با ارائه قسمتی از مشخصات سوژه، ساخت بقیه جزئیات آن به تخیل مخاطب واگذار میشود. عکاسان تازه کار بسیاری هستند که دوست دارند نحوه عکاسی سیلوئت را بیاموزند.
در این مقاله، به معرفی چند راهکار و ترفند برای گرفتن عکسهایی با تکنیک سیلوئت میپردازیم. در این تمرینات سعی شدهاست تا تکنیک سیلوئت به صورت موجز بیان شده و به راحتی شما را به گرفتن سیلوئتهای جذاب برساند.
قرارگیری سوژه
اولین و اساسی ترین چیزی که در اینن مورد باید به خاطر بسپارید، قرار دادن سوژه در مقابل یک نور روشن است. سیلوئتهای جذاب زمانی گرفته شدهاند که در پشت سوژه تنها یک منبع نوری قرار دارد. سوژه انتخابی شما باید به لحاظ فیزیکی کاملاً قابل تشخیص و متمایز بوده و نسبت به منبع نور در قاب، اندازه بزرگی داشته باشد.
اگر از سوژه انسانی استفاده میکنید، قسمتی از اندام او (مانند دست، بینی، لبها و …) را در مقابل پس زمینه قرار دهید، به طوری که خطوط پیرامونیاش، هویت آن را مشخص کند. همچنین میتوانید با قرار دادن قسمتهای خاص سوژه (به جای قرار دادن کل آن) در مقابل نور اصلی، شکلی عجیب و غیر معمول از آن بیان کنید.
نور پردازی عکس سیلوئت
هنگام گرفتن عکس باید از خاموش بودن فلاش دوربین خود مطمئن شوید. ابتدا محل قرارگیری سوژه و نور پس زمینه را تنظیم کنید. سوژه بایید کاملاً تاریک به نظر برسد، و در عین حال نورسنجی پس زمینه کاملاً درست باشد.اگر احیاناً نوری در مقابل نور پس زمینه شما قرار داشته باشد (به سوژه بتابد)، و شدت آن نزدیک و یا بیش از نور پس زمینه باشد، سوژه شما روشن شده و عملاً گرفتن عکس سیلوئت امکان ناپذیر میشود. بهترین راه این است که قبل از اقدام به گرفتن عکس، مطمئن شوید که نور تابیده شده به سوژه (از سمت دوربین) به مراتب کمتر از نور پس زمینه است.
وقتی که موفق به گرفتن یک سیلوئت کامل و تمام عیار شدید، میتوانید با تغییر مکان دوربین، طوری قاب بندی کنید که قسمتی از سوژه نور خورده و عیان باشد. این نوع نورپردازی باعث بعد بخشیدن و واقعنمایی عکس میشود.
نورسنجی
بعد از اینکه سوژه خود را در محل مناسب قرار داده و منابع نوری را کنترل کردید، گام بعدی بستن قاب مناسب و نورسنجی براساس پس زمینه (و نه بر اساس سوژه) است. برای اینکار میتوانید نشانگر نورسنج دوربین را بر روی روشنترین قسمت عکس قرار داده و با نیم فشار دادن دکمه شاتر، عکس را نورسنجی کنید. با این کار شما به دوربین خود قسمت روشن عکس را به عنوان قسمت تونهای متوسط معرفی میکنید. با این کار تمام سوژههای کم نور تر از قسمتهای روشن عکس، مانند سایه و تاریک ثبت میشوند.
در نظر داشته باشید که نور سنجی را بر روی خود منبع نور انجام ندهید، چون در این صورت نورسنجی عکس به درستی انجام نمیشود. برخی دوربینها شیوههای نورسنجی متفاوتی (از جمله مرکزی، تک نقطهای، چند نقطهای و میانگین) دارند. در این صرت میتوانید با انتخخاب نورسنجی مرکزی، و با قرار دادن قسمت روشن صحنه در مرکز قاب، نورسنجی کنید.
فوکوس کردن
هنگام فوکوس کردن باید بر روی سوژه اصلی فوکوس کنید. نکتهای که اغلب تازه کاران در آن دچار اشتباه میشوند این است که بر روی پس زمینه فوکوس میکنند. نزدیک شدن به سوژه باعث میشود هم پس زمینه روشنتر به نظر برسد و هم زاویههای بیشتری برای قاب بندی در اختیار داشته باشید.
توصیههایی از عکاسان حرفهای
بیشتر عکاسان حرفهایی زمان خاصی را برای گرفتن عککسهای سیلوئت انتخاب میکنند. بنا بر توصیه این افراد، بهترین زمان برای گرفتن عکسهای سیلوئت، هنگام غروب آفتاب است. در این زمان، آفتاب زاویهای افقی نسبت به زمین داشته و در عین حال آسمان نسبت به زمین بسیار روشنتر است. در نتیجه کنتراست نوری بیشتری در پی دارد.
توصیه دیگری که در این زمینه میشود، انتخاب دیافراگمهای بسته، برای عمق میدان بیشتر است. اگر سرعت شاتر شما به میزان معقولی سریع باشد، با توجه به نور زیاد پس زمینه، به راحتی میتوانید از دیافراگمهای بستهتر برای این کار استفاده کنید. فراموش نکنید که از روی لنز خود «هود» یا همان نورگیر را باز نکنید. قطعاً هور میتواند جلوی بسیاری از بازتابهای نوری درون لنز یا همان «فلیر» را بگیرد.