تکیه نیاوران قدیمیترین تکیه تهران است که هنوز پا برجاست. علم کردن این تکیه به زمان ناصرالدین شاه برمیگردد اما در طول این سالها تغییرات بسیاری کرده است. یکی از قدیمی های تکیه میگوید مرشد اکبر و حاج اسدالله خیری از مداحان معروف و ملا ابوتراب، حاج آقا دین پرور و حاج آقادربندی از منبریهای این تکیه بوده اند.
دیوارهای کاخ نیاوران که تمام می شود روبرو گنبدی سبز رنگ است که روزگاری یکی از پر رونق ترین تکیه های تهران بوده است و حالا عنوانش قدیمی ترین تکیه تهران است. نمای بیرونی اش این قدمت را نشان نمی دهد. از در چوبی و قدیمی اش که پا به داخل می گذاری می توان سفری به تاریخ کرد.
جایگاهایی که پیش از این بزرگترها برآن تکیه می زدند و نخلی که نقاشی روی آن به زردی میزند. کنار در ورودی موزه ای از وسایل قدیمی تعزیه خوانی و قوری و سماورهای قدیمی است. سقف این بنای دایره ای شکل چوبی است و میانه آن هم ضریح بازسازی شده امام حسین علی (ع) است.
تکیه نیاوران قدمتش به 153 سال پیش بر می گردد و در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است. اوکه علاقه زیادی به برپایی مجالس تعزیه داشت و تکیه دولت ساختهشده به دست او زبانزد همه بود دستور ساخت بنای تکیه نیاوران را به دست استاد حسن خرپاکوب داد.
ناصرالدینشاه که از ابتدای سلطنت خود به نیاوران علاقه داشت و بیشتر اوقاتش را در آنجا میگذراند، طی سالهایی که ایام محرم مصادف با تابستان میشد و او در کاخ صاحبقرانیه و نیاوران به سر میبرد تصمیم گرفت تکیهای نیز در آن منطقه بنا کند.