شناسنامه

نام رسمی: پادشاهی اسپانیا

مساحت: 504 هزار کیلومتر مربع (یک سوم ایران)

جمعیت: 47 میلیون نفر

استقلال: خودش استعمارگر بوده و پدر بقیه را در می آورده!

پایتخت: مادرید

واحد پول: یورو

ماجرا چی بود؟

اهالی ایالت کاتالونیای اسپانیا که همیشه ساز جدایی از این کشور را می زنند، یکشنبه 18 آبان در یک همه پرسی شرکت کردند و 80 درصدشان گفتند که دل شان می خواهد کشور مستقلی داشته باشند.

آنها برعکس اسکاتلندی ها که ماه پیش در همه پرسی استقلال از انگلیس گفته بودند می خواهند زیر سایه ملکه باقی بمانند، در همه پرسی شان گفتند می خواهند از زیر سایه شاه بیرون بیایند و در آفتاب استقلال قرار بگیرند.
 

اما بعد از اعلام نتایج همه پرسی، کاتالونیا مستقل نشد و کشور جدیدی به وجود نیامد، چون این همه پرسی کاملا نمادین بود و جنبه تزئینی داشت، رهبران کاتالونیا از یک سال پیش زور می زدند که این همه پرسی را برگزار کنند، اما دولت اسپانیا می گفت این کار خلاف قانون اساسی است و اگر هر ایالتی بخواهد برای خودش همه پرسی برگزار کند، جدا شود و برود، دیگر اسپانیایی باقی نمی ماند. اما بعد از کلی ماجرا بالاخره مقامات کاتالونیا رضایت دادند تا همه پرسی را نمادین برگزار کنند تا لااقل با نتایج اش چشم دولت اسپانیا را در بیاورند که در آوردند.

کاتالونیا چی هست؟

یکی از ایالت ها 17 گانه اسپانیاست، ایالت شمال شرقی اسپانیا که 32 هزار کیلومتر مربع مساحت دارد. این ایالت که هم اندازه استان لرستان است. همین یک اسم کافیست تا همه مان یاد تیم فوتبال بارسلونا بیفتیم. تیمی که نماد کاتالونیاست و شعارش هم «تیمی فراتر از یک باشگاه» است. بارسلونا نماد مقاومت در برابر دولت مرکزی است و برای همین هم بازی سنتی این تیم با رئال مادرید، تیم محبوب پادشاهی و دولت اسپانیا- که به ال کلاسیکو معروف است، یک جنگ حیثیتی برای کاتالونیایی هاست. دولت اسپانیا، یک سال بعد از تاسیس باشگاه بارسلونا در سال 1899 میلادی- 1278 شمسی و دوسال بعد از تصویب مشروطه در ایران- باشگاه رئال مادرید را راه انداخت.
 

این تیم که لباس سفید نماد پادشاهی اسپانیا را به تن می کرد، تاسیس شد تا حال کاتالونیای ها را بگیرد. کاتالونیایی ها هم که هیچ وقت یادشان نمی رود ارتش اسپانیا، روزی در خیابان ها می گشت و هرکس را که به زبان کاتالان حرف می زد، دستگیر می کرد و به شش ماه زندان می فرستاد برای تیم شان سنگ تمام گذاشتند. آنها که حتی برای انتخاب رئیس باشگاه شان انتخابات سراسری برگزار می کنند، ماجرای بارسلونا  برای شان کاملا حیثیتی است. آنها هفت سال قبل به خودگردانی رای دادند و صاحب پلیس، گذرنامه و... شدند تا عملا کشوری داخل اسپانیا شوند. این ایالت در سال 1992 میلادی/1371 شمسی میزبان المپیک بود.

چرا این شکلی است؟

پنج قرن پیش اسپانیای پانصد هزار کیلومتر مربتی از اتصال 17 سرزمین بی ربط به هم به وجود آمد تا بیشتر از آنکه کشور باشد یک چیزی شبیه کلونی یا مجموعه باشد. همان زمانی که کریستف کلمب مشغول جمع کردن نقشه اش برای دور زدن دنیا و پیدا کردن هند بود، پادشاه دو تا ایالت های امروز اسپانیا یعنی آراگون و کاستیا بعد از کلی جنگ تصمیمی گرفتند با هم  متحد شوند و البته در اولین قدم با مسلمانان اندلس درافتادند و با کلی خون ریزی حکومت مسلمان اندلس را بیرون کردند. بعدا اسم کشورشان را از اسم ایالت قدیم رومی ها یعنی «هیسپانیا» گرفتند که امروز به آن می گوییم همین اسپانیای خودمان.
 

ژنرال فرانکو

حالا هم مطابق قانون اساسی این 17 سرزمین طبق اصول 2،3 و 4 قانون اساسی اسپانیا، کاتالونیا با تیم فوتبال بارسلونا و باسک با گروه جدایی طلب اتا، معروف ترند. اسپانیا با اینکه در پرچم اش، نماد هر 17 ایالت را جا داده، اما تا شش سال پیش، سرود ملی نداشت و در همه مراسم ها، فقط موسیقی خالی آن پخش می شد و ملت الکی لب می زدند تا آبروریزی نشود.

اسپانیا حدود 40 سال پیش سرود ملی داشت که در آن از ژنرال فرانکو، دیکتاتور کشور، تعریف تمجید می کرد، اما وقتی او مرد، سرود ملی هم مرد و فقط موسیقی اش ماند. در این 40 سال کسی نتوانسته بود برای این کشور پاره پاره، ترانه ای مشترک بسازد. شش سال پیش، کمیته ملی المپیک اسپانیا، مسابقه ای راه انداخت و از بین هفت هزار شعری که دست اش رسید، شعری چهار بندی انتخاب شد که اینجوری شروع می شد «زنده باد اسپانیا/ ما همه با هم می خوانیم/ با صدای رسا و یک قلب/...» که خدایی اش گفتن چنین چیزی 40 سال معطلی نمی خواست.

اسپانیا همین طور کشوری است که خیلی از ما را یاد اندلس و 800 سال حکومت مسلمانان بر آن می اندازد. اما اسپانیایی ها با چنین تاریخ و امپراتوریای که روزی حاکم دریاها بود، این روزها از نظر اقتصادی، حال و روز خوبی را نمی گذرانند. بحران مالی باعث سقوط پی در پی دولت شان شده و تیم ملی فوتبال شان هم دیگر از روزهای اوج فاصله گرفته است.