عروس بران به معنای بردن عروس به خانه داماد است.
پیش از پیراستن عروس ، عروس را به همراه فامیل ، وهمسایگان به طرف خانه داماد می بردند وبا کف زدن وساز ونقاره محلی عروس را تا خانه داماد بدرقه می کنند ، در این فاصله (در گذرگاه خانه داماد ، در کوچه وخیابان )در چندین مکان ، عروس را روی صندلی یا چهارپایه تمیزی که به همراه دارند می نشانند ، سپس از پنجره های خانه های مشرف به کوچه یا محل عبور عروس ،نقل وبرنج وگل وپول بر سر عروس می ریزند.
عروس با قدم های شمرده و کوتاه حرکت می کند. در پیشاپیش عروس ، آئینه وچراغ روشن می برند. در کنار عروس ، برادر یا خواهر عروس وبه دنبال آنان همراهان عروس وداماد حرکت می کنند.
مطرب ،سازونقاره می زند ، مردم وهمراهان شادمانی کرده وکف می زنند زمانیکه عروس وهمراهان به نزدیکی خانه داماد رسیدند ، داماد را با لباس مرتب وپیراسته به طرف عروس می آورند .نارنج زنی نیز یکی از مراسم زیبای اهالی سرسبز گیلان است.
داماد ، یک دستمال پر از نقل وسکه های ریز ودرشت ویک نارنج در دست می گیرد (اگر در فصل نارنج باشد ) ودر ملاقات کوچه ای با عروس ، نارنج یا میوه همان فصل را طوری می اندازد که از بالای سر عروس بگذرد .گاهی به عنوان صدقه مرغ پخته ای را لای نان می پیچند وآن را به طرف عروس می اندازند.
مردم پشت سر عروس ، مرغ را می گیرند و آهسته آهسته به عروس نزدیک می شوند وسپس دستمال نقل را روی سر عروس (در هوا )می ریزند ومی گذرد وگاهی هم با عروس همزمان به سوی خانه حرکت می کنند.
در حیاط منزل داماد مطرب می نوازد ودختران کوچک با لباس های محلی به رقص وپایکوبی ورقص کترا یا ملاقه مشغول می شوند و روی سر عروس وداماد پول ، نقل وبرنج می ریزند وبچه ها وزنان به عنوان مبارکی آن پول را بر می دارند.
