میگ 35 یا Mikoyan Gurevich MIG-35 که برای ناتو با نام Falcrum-F شناخته شده است، از فناوری تکمیل شدهٔ جنگندههای MIG-29M/M2 و MIG-29K/KUB بهره میبرد و در ردیف جنگندههای تاکتیکی نسل چهارمی است که توسط شرکت Mikoyan روسی ساخته شده است. نمونهٔ اولیهاش، اصلاح شدهٔ هواپیمایی است که قبلاً به عنوان هواپیمای آموزشی MIG-29M2 خدمت میکرد. تعداد 10 فروند از نمونهٔ اولیهٔ آن تا به حال ساخته شده که فعلاً در حال گذراندن آزمایشات میدانی وسیعی هستند.
میگ 35 را میتوان در ردهٔ هواپیماهای میان وزن طبقهبندی کرد، چرا که بیشینهٔ وزن پرش آن 30 درصد افزایش یافته است که فراتر از معیارهای طبقهبندی قبلی اش است.
شرکت MIG ابتدا رسماً MIG-35 را در سطح بینالمللی در نمایشگاه صنایع هوایی هند در سال 2007 ارائه داد. MIG-35 رسماً زمانی رونمائی شد که وزیر دفاع روسیه “سرگی ایوانوف” از کارخانهٔ ماشینسازی “لوخوویتسکی” (MAPO MIG) بازدید کرد. نمونهٔ تک سرنشین آن با نام MIG-35 و نمونهٔ دو سرنشین آن نیز با نام MIG-35D شناخته میشوند. این جنگنده سیستمهای تسلیحاتی و الکترونیک هوایی را به شدت بهبود بخشیده است.
همچنین به نحو بسیار چشمگیری رادار جدید AESA و به صورت منحصر به فردی سیستم مکانیاب نوری (OLS) را ارتقا داده است که هواپیما را از چنگ سیستمهای رهگیری کنترل زمینی خلاص میکند و آن را قادر میسازد که مأموریتهای چند منظورهٔ مستقلی را به انجام برساند.
در سال 2009 شایعاتی مبنی بر پیشنهاد خرید 300 فروند از این جنگنده از سوی ایران مطرح شد اما به دلیل تصویب قطعنامهٔ تحریم تسلیحاتی از سوی شورای امنیت، سرنوشت این قرارداد در هالهای از ابهام قرار دارد.