شرکت چینی چانگان این بار با یک خودروی سدان به نام ایدو (Eado) توانسته قسمتی از بازار خودروی جهان از جمله ساپیا را در دست بگیرد.

سایپا این روزها در جستجوی خودروهای بی‌نام و نشان چینی است تا از طریق آن‌ها بتواند بازاری برای خود دست و پا کند. اگر به سابقه سایپا و سرمایه و تجهیزات آن در مقایسه با شرکای چینی و شرکت‌هایی که با آن‌ها مذاکره می‌کند، نگاهی بیاندازید، خواهید دید که این شرکت اعتبار خود را نیز قربانی می‌نماید.

بازار بزرگ خودروی ایران چند سالی است که آشفته شده است و دخالت‌های شورای رقابت و سازمان حمایت و سیاسیون، تغییرات نرخ ارز، تحریم‌های بین‌المللی، دلال‌بازی، سودجویی شرکت‌ها و بسیاری عوامل دیگر، آن را از توازن خارج نموده‌اند. حالا سایپا که چند سالی نظاره گر حضور خودروهای چینی رنگ‌ووارنگ در بازار بود و البته با توجه به خستگی مردم از محصولات تکراری و نیاز به تنوع و همچنین افزایش قیمت خودروهای مطلوب تر، سراغ چینی‌ها را گرفته است تا علاوه بر پر کردن خلأهای خود در کلاس‌های مختلف، بتواند قسمتی از بازار و سود آن را نیز تصاحب نماید.

این روند با خودروهایی چون S300 زوتای و برلیانس آغاز شده و اکنون با دو محصول دیگر از چانگان ادامه یافته است. محصول قبلی چانگان کرآس اوور CS35 بود و این بار سدان Eado.

ایدو اولین محصولی است که از سری پیشرانه‌های بلوکور (BLUE CORE) استفاده می‌کند. این خودرو در ایران از موتور 1.6 لیتری بهری می‌برد که توان خروجی آن به 122اسب بخار در 6000 دور در دقیقه می‌رسد و بیشینه گشتاور آن معادل 160 نیوتن متر در دور 4000 تا 5000 است.

شرکت چانگان، برخلاف بسیاری از شرکت‌های چینی دیگر، سابقه ای طولانی‌مدت دارد اما نه در خودروسازی بلکه در اسلحه‌سازی! 152 سال پیش چانگان با تولید اسلحه شروع به کار کرد و البته ساخت خودرو را در دهه 50 میلادی و با مونتاژ جیپ آغاز نمود. در سال 2009 چانگان جدید با اتحاد هافی و چانگی به وجود آمد و در سال 2010 با تولید بیش از 2.3 میلیون خودرو، تبدیل به چهارمین خودروساز بزرگ چین شد. محصولات فورد و مزدا بخش عمده ای از خودروهای چانگان را تشکیل می‌دهند. در سال 2012، چانگان به دو پاره چانگان فورد و چانگان مزدا تقسیم شد.

سدان ایدو (Eado) توسط مرکز طراحی ایتالیایی شرکت چینی چانگان طراحی شده است اما ظاهراً این دفتر تنها برای تبلیغ نام آن بنانهاده شده و هیچ چیز جز کپی‌های گوناگون از خودروهای مختلف را در این خودرو نمی‌یابید. ویژگی‌های آن چراغ‌های تیز و اسپرت و برجستگی‌های کاپوت و صندوق عقب نسبتاً کوتاه می‌باشد که ترکیبی پویا و جالب به آن داده است. متأسفانه اندازه کوچک چرخ‌ها نشان‌دهنده یک خودروی تقلبی و ضعیف در زیر پوسته‌ای اسپرت است.

طراحی این مدل مربوط به سال 2012 است و اخیراً مدل‌های هاچ بک و هیبریدی آن با فیس لیفت به نمایش درآمده‌اند.

"نمای داخلی خودوری چانگان ایدو"

این خودرو به لطف بهره گیری از 6 کیسه هوا و استفاده از تجهیزات ایمنی نظیر سیستم‌های ABS، EBD، BA، ESP و TCS موفق به کسب 5 ستاره ایمنی از موسسه تست تصادف چین شده است. از امکانات رفاهی این محصول نیز می‌توان به آینه برقی مجهز به گرمکن، سانروف برقی، صندلی چرمی، فرمانی چرمی مجهز به سیستم‌های کنترلی، دوربین عقب و سنسور پارک اشاره کرد. در آخرین آمار منتشر شده از پرفروش‌ترین سدان‌های بازار چین این خودرو در رتبه 21 این لیست قرار دارد، با این حال با نادیده گرفتن برندهای غیر چینی ایدو با فروش بیش از 12 هزار دستگاه در ماه گذشته عنوان پرفروش‌ترین سدان چینی در بازار چین را به خود اختصاص می‌دهد.

ابعاد ایدو، 4620×1820×1490 طول و عرض و ارتفاع است. فاصله بین محورهای جلو و عقب هم 2660 میلی‌متر است. بنابراین با یک سدان متوسط و کمی جمع‌وجور طرفیم.
پیشرانه چانگان ایدو یک موتور 1.6 لیتری 123 اسبی و 160 نیوتن متری است. این ارقام چندان بد به نظر نمی‌رسند. برای انتقال نیرو هم از گیربکس 5 سرعته دستی یا 4 سرعته تیپ ترونیک استفاده می‌شود.

با وجود قیمت پایه 11900 دلار و قیمت فول 15320 دلار این خودرو را باید در برابر رقبایی چون جیلی امگرند EC7 و برلیانس H530 قلمداد نمود.