امروزه ساعت خواب و استراحت افراد کاهش چشمگیری پیدا کرده که این موضوع عمدتا به دلیل فشارهای کاری است.
با توجه به محدود بودن ساعت خواب افراد در انگلیس که حدودا شش تا شش و نیم ساعت است پزشکان در این کشور مطالعه‌ای را با هدف بررسی مزایای خواب کافی در شبانه‌روز انجام داده‌اند.
کارشناسان معتقدند میزان خواب افراد با گذشت زمان و طی سال‌ها کاهش یافته و این موضوع دلایل متعددی دارد که از آن جمله می‌توان به مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار و قرار دادن خواب در زمره کارهای غیرضروری اشاره کرد.
با کاهش میزان خواب، آمارهای مربوط به اضافه وزن، چاقی و دیابت افزایش یافته است.
متخصصان دانشگاه «سوریِ» انگلیس با هدف شناسایی تاثیر افزایش یک ساعت خواب اضافه بر سلامت کلی بدن، هفت نفر را که شش تا 9 ساعت می‌خوابیدند مورد تحقیق قرار دادند. این افراد به دو گروه تقسیم شدند و از یک گروه خواسته شد تا شش و نیم ساعت و از گروه دیگر خواسته شد تا هفت و نیم ساعت در شب بخوابند. پس از گذشت یک هفته محققان از شرکت‌کنندگان نمونه‌های خون گرفتند و از آن‌ها خواستند تا الگوی خواب خود را تغییر دهند و گروهی که کمتر خوابیده بودند یک ساعت بیشتر و گروهی که بیشتر خوابیده بودند یک ساعت کمتر بخوابند.
یافته‌ها نشان داد نداشتن خواب عمیق موجب از دست رفتن حافظه کوتاه مدت می‌شود و حتی جایگزین کردن کمبود خواب در روزهای دیگر نمی‌تواند مانند یک خواب عمیق شبانه عمل کند. چرا که فرایند یادآوری رویدادها در ذهن طی 24 ساعت شکل می‌گیرد.
محققان برای سنجش وضعیت حافظه این افراد از آن‌ها آزمون‌هایی را گرفتند که نتایج این آزمون‌ها نشان داد عملکرد و امتیازهای گروهی که خواب کمتری داشتند 40 درصد کمتر از گروه دیگر بود. آزمایش‌های خون این افراد نشان داد تغییر ساعت خواب بر ژن افراد تاثیر می‌گذارد و تعداد این ژن‌های تاثیرپذیر 500 مورد است.
علاوه بر این یک ساعت خواب کمتر موجب التهابات متعدد و افزایش پاسخ‌های منفی بدن به استرس و حالت‌های عصبی می‌شود و خطر ابتلا به دیابت و سرطان را افزایش می‌دهد و حالت عکس آن در ازای یک ساعت خواب بیشتر اتفاق می‌افتد. در واقع یافته اصلی این تحقیق نشان می‌دهد که در صورتی که فردی کمتر از هفت ساعت می‌خوابد با تغییر اندکی در ساعت خواب خود می‌تواند سلامت کلی جسمی‌اش را بهبود بخشد.
