در کودکانی که از درماتیت آتوپیک رنج می برند یا افرادی که پوست حساسی دارند، تماس پوست با پوست اسب که روی آن عوامل همزیست با حیوان یا مایت ها (حشرات ریز) سکونت دارند، می تواند باعث تشدید بیماری و ایجاد خارش حاد شود.

اگر به سواحل دریای خزر سفر کرده باشید، حتما اسب هایی را دیده اید که برای سوارکاری آماتور در مسافت های کوتاه کرایه داده می شوند.

این اسب ها معمولا بر خلاف اسب های حرفه ای، شناسنامه ندارند و عمدتا متعلق به روستاییان بومی منطقه هستند و سلامت آنها از سوی ارگان خاصی تایید نشده است، در حالی که معمولا افراد برهنه که به قصد آب تنی و شنا در کنار ساحل حضور دارند و به خصوص کودکان خردسال، مشتری سواری با آنها هستند.

بنابراین در این مطلب به بیماری های مشترک انسان و اسب می پردازم.

مشکلات حاصل از این اسب سواری ساحلی به دو دسته کلی حساسیت های پوستی و بیماری های عفونی تقسیم می شوند.

در کودکانی که از درماتیت آتوپیک رنج می برند یا افرادی که پوست حساسی دارند، تماس پوست با پوست اسب که روی آن عوامل همزیست با حیوان یا مایت ها (حشرات ریز) سکونت دارند، می تواند باعث تشدید بیماری و ایجاد خارش حاد شود.

قسمت دوم مشکلات احتمالی مربوط به بیماری های عفونی مشترک بین انسان و اسب است.

مهم ترین این بیماری ها ناشی از قارچ هایی هستند که بین انسان و حیوان مشترکند و باعث کچلی های پوست و مو در انسان می شوند.

در رتبه بعدی جرب اسبی یا گال اسبی است و بعد از آن سایر بیماری های نادرتر که عبارتند از:

1- مشمشه : عامل این بیماری یک باکتری به نام «سودومونا مالئی» است. اگر اسبی به بیماری مشمشه مبتلا شود، باکتری عامل بیماری را از طریق ترشحات خود به خارج دفع می کند و می تواند انسان را مبتلا کند. میکروب مشمشه از راه خراش ها و زخم های پوستی وارد بدن می شود.

2- کزاز: باکتری عامل کزاز از راه خراش و زخم های جلدی وارد بدن می شود و در بافت های مجروح رشد و تولید سم و بیماری می کند. البته خوشبختانه در حال حاضر تمام نوزادان در بدو تولد در مقابل این بیماری واکسینه و مصون می شوند.

3- سیاه زخم (شاربن): انسان در اثر تماس با اسب آلوده از طریق خراش های جلدی و مخاطی ممکن است دچار بیماری سیاه زخم شود.

4- بیماری های دیگر: از دیگر بیماری های مشترک انسان و اسب که کمتر دیده می شوند، می توان از سل پوستی، لپتوسپیروز، آبله اسبی و لنفانژیت واگیر یا مشمشه کاذب که از بیماری های مزمن اسب است و به وسیله یکی از انواع قارچ ها ایجاد می شود، نام برد.

چنانچه اسب آلوده باشد، از طریق زخم ها یا خراش های پوستی یا از طریق استفاده مشترک از وسایلی مثل زین، این بیماری ها قابل سرایت به انسان است.

تمام کسانی که به اسب سواری در کنار ساحل تمایل دارند، باید حداقل به ظاهر اسبی که کرایه می کنند، توجه داشته باشند که زخم، ترشح یا لکه های ریزش مو روی بدنش نباشد.

علاوه بر این، هرگز نباید با مایو و لباس شنا سوار اسب شد، بلکه باید با پوشش کامل اسب سواری کرد و حتی الامکان در اولین فرصت دوش گرفت و بدن خود را با آب و صابون شست.

ضرر اسب سواری برای خانم ها

اسب‌سواری برای خانم‌ها معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند، تنها ممکن است حین انجام این فعالیت‌ها مو وارد پوست شده و آبسه‌ای دردناک ایجاد کند. این بیماری «Jeep Disease» (یا بیماری جیپ سواران) نام دارد، زیرا بیشتر کسانی که جیپ سواری می‌کنند به آن دچار می‌شوند. درمان آن نیز معمولا با جراحان است. جدا از این بیماری، قرار گرفتن طولانی مدت روی اسب می‌تواند به علت بسته بودن فضا، عفونت‌ها را تشدید کند، اما اگر سواری مختصر و برای مثال یک تا دو ساعت باشد، مشکلی پیش نخواهد آمد.