سیاهچاله ها تنها اشیای موجود در دنیای ما هستند که می‌توانند با نیروی جاذبه‌ی خالص، نور را به درون خود جذب کنند. دانشمندان معتقدند این سیاه‌چاله‌ها زمانی به وجود می‌آیند که بقایای یک ستاره‌ی بزرگ به یکدیگر برخورد کرده و آنقدر چگالی بالا پیدا کنند که بافت فضا-زمان را در برگیرند.
ستاره‌شناسان آمریکایی توانسته‌اند مچ یک سیاه چاله را در حال از هم دریدن یک ستاره در فاصله 290 میلیون سال نوری بگیرند.
سیاهچاله ناحیه‌ای از فضا-زمان است که جرم در آن فشرده شده است. اما اگر با یک فضاپیما به داخل آن سفر کنید، چه خواهید دید؟ مارکوس وو به دنبال پاسخ این سوال رفته است.
انیشتین در سال 1915 در نظریه نسبیت عام خود از سیاه‌چاله‌ها سخن گفت. این پدیده مرموز طبیعی کماکان در کانون توجه فیزیکدانان و اخترشناسان است.در کلامی ساده، سیاهچاله چیزی است که از متلاشی شدن یک ستاره بزرگ باقی می‌ماند.
