دهه ی "هفتاد" در سینمای فارسی دهه ی خیزش دوباره ی ستاره ها بود، برای اولین بار بعد از انقلاب مفهوم «ستاره» روی پرده زنده شد، بازیگرانی که به صرف "چهره" آغاز به کار کردند و دیده شدند و فیلمهایی که مملو از دغدغه های جوان پسند بودند.
فیلم ایناریتو ملغمه ای از ژانر های گوناگون است: کمدی، تخیلی رئالیسم ،البته با فیلمبرداری اعجاب برانگیز: حضور دوربین در جای جای فیلم حس می شود، می توان "دوربین فیلمبرداری" را به عنوان یکی از موثرترین کاراکتر های این فیلم باور کرد.
موضوعات داغ
