تلاشگران در گمراهی افراد جامعه، اولیا و دوستان با وفای شیطان هستند؛ کسانی که شیطان را در موارد تنهایی و عدم توانایی در اجرای نقشه‌هایش کمک می‌کنند و به وسیله آنان بسیاری از گمراهی‌ها انجام می‌گیرد.

شیطان‌پرستی امروزه در غرب برای گروهی از جوانان جذّابیت دارد. این جذّابیت نه از آن جهت که ذاتاً مطلوب است، بلکه از آن روی که «نقش جایگزین» را در پر کردن خلأها به‌دست گرفته، مورد توجه و اقبال جوانان و نوجوانان است.

شیطان پرستی جدید به خدایی اعتقاد ندارد و شیطان را تنها نوعی کهن نماد ( archetype ) می داند و انسانها را تنها در برابر خود مسئول میداند و این نوع شیطان پرستی اعتقاد دارد که انسان به تنهایی می تواند راه درست و غلط را تشخیص دهد به همین دلیل هم این اعتقاد بیشتر به عنوان یک اعتقاد فلسفی شناخته می شود.

علمای علم اخلاق معمولاً گفتند نفس اماره داریم و یک لشکر مجهزی در درون به نام صفات رذیله است که این نفس اماره را کمک می‌دهد. در بیرون این نفس اماره کمک‌کار دارد و این کمک‌کارهای نفس اماره در برون، ما را بدبخت می‌کند و نفس اماره را قوی می‌کند. از جمله شیطان است. شیطان نمی‌تواند کاری با ما انجام دهد و فقط می‌تواند وسوسه کند. یعنی ترغیب و تحریص کند و نفس اماره کار خودش را انجام دهد.