امروزه دنیای ما انباشته شده از انبوه رمزها و کلمات عبور، مانند کلمه عبور عابر بانک، کلمه عبور ایمیل و کلمه عبور سیستم های رایانه ای و … البته این کلمات و رمز ها ضروری است و امنیت ما را تا اندازه ای تأمین می کند اما در مواقعی اتفاق می افتد که افراد رمز عبور خود را فراموش کنند، دراین صورت چه کار باید کرد آیا باید قید همه چیز را زد یا هنوز امیدی هست که به اطلاعات دسترسی داشته باشیم؟

بسیاری از افراد کلمه های عبور ساده و ضعیفی را برای حفاظت از حساب ها و حریم خصوصی خود انتخاب می کنند و از آن خطرناک تر و بدتر اینکه از یک کلمه عبور یکسان در سایت های مختلف استفاده می کنند.

اکثر account ها روی سیستم های کامپیوتری معمولاً متدهای خاصی از دسترس محدود به آن account دارند. هر زمان که قصد دسترسی به یک سیستم داشته باشید باید یک ID صحیح را وارد کرده و با وارد کردن password وارد account خود شوید.اکثر سیستم ها پسوردها را نشان نمی دهند و به جای کاراکتر های واقعی از ستاره یا نقطه استفاده می کنند.

در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی فرناندو کورباتو استاد علوم کامپیوتر دانشگاه MIT بود، آن زمان او و همکارانش فقط یک کامپیوتر مین‌فریم داشتند. هر کسی برای خودش فایل‌هایی روی این کامپیوتر ذخیره کرده بود و همه هم می‌توانستند به فایل‌های هم سرک بکشند. اما این موضوع کم کم ناخوشایند شده بود.