ما چقدر به تعلّم و تفقّه قرآن نیاز داریم و متأسّفانه چقدر از آن فاصله گرفته‌ایم؟! در شرایط كنونی یك قسمت زیادی از عمر ما، صرفِ خواندن مجلّه و روزنامه و دیدن فیلم ها و گوش دادن به رادیو می ‌گردد.

با مدارک معتبری که در منابع شیعه و اهل سنت وجود دارد، شکی در صحت خبر قرآن خواندن سر مبارک امام حسین علیه‌السلام باقی نمی‌ماند.

یك لحظه غفلت و كوتاهى در انجام وظیفه، موجب هجوم ناگوارى‏هاى پى در پى مى‏شود. اما از ناگوارى ‏هاى گذشته باید درس بگیرید و دیگر بر از دست ‏دادن اموال دنیا و یا چشیدن مصیبت‏ها، اندوه نخورید.

امام(علیه السلام) نخستین وصف را همان تواضع و فروتنى ذکر کرده است، زیرا مى دانیم تکبّر که نقطه مقابل آن است سرچشمه انواع گناهان است. نخستین معصیتى که در زمین شد تکبّر شیطان بود که منشأ همه بدبختى ها براى خود و دیگران گردید.

ما مسلمانان کتابی داریم سرتاسر نور و امید و تدبیر، آمیخته با توصیه های عمیق و ژرف در مسائل مختلف.

همان طور که همه می دانیم امروز جامعه درگیر دست و پنجه نرم کردن با یک غول هزار سر و دست و پای دنیای تکنولوژی که یکی از آنها ماهواره است شده است که همه دنیا را به هم ریخته و چنگال های نحس خود را در بدنه ی بسیاری از خانواده ها فرو برده است.

از امام حسن علیه السلام پیرامون بُخل سوال شد؟ در جواب فرمود: «معناى آن چنین است كه انسان آنچه را به دیگرى كمك و انفاق كند فكر نماید كه از دست داده و تلف شده است و آنچه را ذخیره كرده و نگه داشته است خیال كند برایش باقى مى ماند و موجب شخصیّت و شرافت او خواهد بود.»